به توصیه های زیر توجه کنید:

۱) به طرف مقابل احترام بگذارید. همواره به شریک زندگی خود احترام بگذارید و حتی اگر با او موافق نیستید برای عقایداش اهمیت قائل شوید برای این کار گاهی لازم است یکی از طرفین کوتاه بیاید ولی رابطه همین است: سازش و تلاش برای حل مشکلات.

۲) گذشت داشته باشید. یادتان باشد که هرکسی ممکن است دچار اشتباه شود و شما نباید از رفتار دیگران به خشم بیایید. درعوض شما باید اشتباهات همسرتان را فراموش کنید و یادتان باشد که هیچ کس کامل و بی نقص نیست. به علاوه شما باید مشکلات جزئی را به دست فراموشی بسپارید و مدام مشکلات گذشته را پیش نکشید.

۳) با همسرتان ارتباط برقرار کنید و به نیازهای او توجه داشته باشید.

با همسرتان صریح حرف بزنید و چیزی را از او پنهان نکنید.

پنهان کاری اعتماد را از بین می برد. در عوض رو راست باشید و با شکیبایی به حرف های همسرتان گوش دهید. این کار نه تنها موجب نزدیکی بیشتر شما می شود بلکه محیطی گرم و دلپذیر را درخانه ایجاد می کند.

۴) خوشبین باشید. هیچ کس دوست ندارد با افراد بدبین نشست و برخاست داشته باشد. برای تبدیل شدن به یک فرد خوشبین، از هیچ تلاش مضایقه نکنید، برروی مسائل مثبت تمرکز داشته باشید.

فرض کنید همسرتان یادش رفته کالاهایی را بخرد. به جای فریاد کشیدن و هیاهو راه انداختن، به خاطر خرید سایر اقلام از او تشکر کنید.

اگر لازم بود برای خرید کالاهایی که همسرتان فراموش کرده خودتان به سوپر مارکت بروید.

۵) خود را نسبت به حفظ ازدواج تان متعهد بدانید. برقراری ارتباط کار دشواری است ولی اگر متعهد باشید عملی خواهد بود.

برای نشان دادن تعهد خود تا حد امکان زمان بیشتری را با همسرتان بگذرانید. رفتن به تعطیلات رابطه شما را تقویت می کند.

۶) یادتان باشد شما می توانید به ازدواج خود سرو سامان بدهید با به کاربستن توصیه های فوق می توانید ازدواجی سالم و سرشار از عشق و صمیمیت داشته باشید. موفق باشید!

● آیا ازدواج شما ارزش حفظ کردن را دارد؟

اگر در زندگی مشترکتان با مشکل مواجه شده اید باید هرچه زودتر درصدد کشف علت آن برآیید. آیا این مشکلات قابل حل هستند و یا باید از همسرتان جدا شوید؟ چگونه می توانید، دریابید که ازدواج شما ارزش حفظ کردن را دارد یا خیر؟

به موارد زیر توجه کنید:

۱) به آزارهای جسمانی یا روحی توجه داشته باشید. آزارهای جسمانی به آسانی قابل تشخیص هستند. از خودتان بپرسید:«آیا من از همسرم می ترسم؟» اگر پاسخ تان مثبت باشد زمان پایان دادن به زندگی مشترک تان فرارسیده است.

بسیاری از زوجین آزارهای روحی را نادیده می گیرند و یا اصلاً تشخیص نمی دهند. برخی از علائم رایج آزارهای روحی از این قرار است: انتقاد مداوم، سرزنش، توهین، برخورد از موضع بالا و درخواست قطع پیوند با اعضای خانواده و دوستان. هر مسأله ای که باعث شود همواره درمورد خودتان احساس بدی داشته باشید آزار روحی محسوب می شود.

اگر به فکر بهبود اوضاع نیفتید باید منتظر بدتر شدن شرایط باشید

۲) در مورد احساسات واقعی خود سوالاتی مطرح کنید و با صداقت به آنها پاسخ دهید. آیا هنوز عاشق همسرتان هستید؟ آیا از بودن درکنار او لذت می برید و یا این کار باعث خشم و سرخوردگی شما می شود؟

آیا ترجیح می دهید تنها باشید؟ آیا به همسرتان احترام می گذارید و احساس می کنید در ارزش ها و باورها پشتیبان او هستید؟

۳) مشکلات تکراری را دست کم نگیرید. مشاجره درمورد مسائل جزئی، اختلاف نظر درباره همه مسائل، کنایه زدن، امتناع از تلاش برای حل مشکلات بزرگ، بی تمایلی به سازش و پیش کشیدن مسائل گذشته، نشان می دهد که ازدواج شما دچار مشکل شده،مشکلی که شاید قابل حل نباشد.

۴) عامل صمیمیت را در رابطه خود جدی بگیرید: صمیمیت یعنی پیوند نزدیک، دوستانه و مهر آمیز با یک فرد دیگر.

آیا درمورد همسر خود چنین احساسی دارید و یا از تماس با او احتراز می کنید؟

۵) مراقب سلامتی خود باشید. چقدر استرس دارید؟ آیا خوب می خوابید؟ آیا خوب غذا می خورید؟ آیا به طور منظم ورزش می کنید؟

آیا به بهداشت فردی خود توجه نشان می دهید؟ اگر ازدواج بر بهداشت فردی شما تأثیر منفی گذاشته موضوع را جدی بگیرید.

۶) اگر شما و همسرتان به این نتیجه رسیده اید که نمی توانید رابطه خوبی برقرار کنید دراین باره با دیگران مشورت نمایید.

گاهی دیگران می توانند درمورد مشکلات به ظاهر لاینحل راه حل های خوبی ارائه دهند.

۷) برای مدتی مشخص تمام توان خود را برای بهبود زندگی مشترک خود صرف کنید و در این راه دست از تلاش برندارید.

اگر درپایان این دوران همچنان احساس ناتوانی کردید، حداقل به این نتیجه می رسید که در وظیفه خود کوتاهی نکرده اید.

منبع: kayhannews.ir