مادر ارجمند * اُمِّ فَرْوِة *(سلام الله علیها)

بگذارید بی مقدمه برویم سر اصل مطلب. این که چرا می‌خواهیم همسرمان را تغییر دهیم یا با کسی ازدواج می‌کنیم که بعدها از او آدم دیگری بسازیم.

یکی از اصلی ترین دلایل میل به تغییر دادن همسر، ایده‌آل گرایی است، بدین معنی که وقتی به دنبال ویژگی‌های ایده‌آل و مافوق تصور هستیم و این ویژگی‌ها را در عالم واقعیت در کسی پیدا نمی‌کنیم، تصمیم می‌گیریم با کسی که صرفاً ظاهرش را پسندیده‌ایم ازدواج کرده و بعد از ازدواج، او را تغییر داده و آن ویژگی آرمانی را در او ایجاد کنیم؛ کاری که البته غیرممکن است.

گاهی هم نوعی ناهوشیاری و داشتن تصورات غلط و موهوم، باعث می‌شود تصور کنیم بعد از ازدواج، همه چیز به خوبی و خوشی سپری می‌شود و خصوصیات نامطلوب همسرمان تغییر می‌کند و خود به خود مطلوب ما می‌شود. در حالی که تجربه نشان می‌دهد کلا تغییر، کار سختی است و حتی در شرایطی که افراد با میل و رضایت خود برای تغییر کردن به یک روانشناس متخصص مراجعه می‌کنند، تا زمانی که خود نخواهند و تلاش نکنند هیچ تغییری در آنها رخ نخواهد داد.

داشتن اعتماد به نفس پائین نیز سبب می‌شود که خود را لایق داشتن همسر مناسب نبینیم و از خواسته‌های خود کوتاه آمده و راضی به ازدواج با کسی که همتا و مناسب ما نیست شویم، به این امید واهی که بعداً او را تغییر خواهیم داد که البته عکس این حالت هم صادق است، یعنی بعضی اوقات هم اعتماد به نفس کاذب و زیاده از حد باعث می‌شود برای خود قدرت و توانمندی زیادی قائل باشیم و تصور کنیم با این قدرتی که داریم خواهیم توانست همسر خود را تغییر داده و به فرد مورد علاقه‌ی خود تبدیل کنیم! که البته در هر دو حالت، وقتی زیر یک سقف رفتیم، می‌بینیم که به رغم اعتماد به نفس کم یا زیاد ما، حقیقت وجودی طرفین، بروز کرده و مانع تغییر خواهد شد.

 دلایل تمایل به تغییر دادن همسر، به این موارد محدود نمی‌شود. اما مهم اینجاست که این دلایل هر چه باشد،‌ نتیجه یکی است: ازدواج نه تنها تغییردهنده یک طرف، به نفع طرف دوم نیست بلکه حتی فرآیند تغییر را هم آسان‌تر نمی‌کند و بر عکس، خصوصیات و ویژگی‌های نامطلوب را بزرگ‌تر و برجسته تر نیز می‌نماید و صفات نهفته را شاخص‌تر یا آشکارتر می‌کند.

 چه ویژگی‌هایی قابل تغییر نیستند؟

 بسیاری از ویژگی‌های نامطلوب، قابل تغییرند، ولی نه توسط همسر یا دیگران، بلکه این خود فرد است که باید اقدام به تغییر آنها کند. به همین دلیل تعدادی از روانشناسان، برخی ویژگی‌هایی را که اغلب قابل تغییر نیستند فهرست کرده‌اند و توصیه‌شان این است که به دلیل حاد بودن اثر این ویژگی‌ها بر خود فرد و طرف مقابل، بهتر است از وارد شدن به چنین روابطی کلاً خودداری کنیم، این ویژگی‌ها به طور مختصر عبارتند از:

 - اعتیاد به این علت که مصرف مواد مخدر و اعتیاد آور، شخصیت را به صورت یک برده در می‌آورد و قابلیت او را برای درک و احساس کردن به شدت مختل می‌کند.

 - خشم شدید و غیر معمول که باعث می‌شود دیگران تا آخر عمر، از شخص، وحشت داشته و توسط خشم او کنترل شوند.

 - کنترل کنندگی و سخت‌گیری زیاد، که باعث می‌شود هرگز احساس آزادی عمل و رفتار و امکان شکوفایی استعدادها و خلاقیت‌هایمان را نداشته باشیم.

 - شکل نگرفتن شخصیت بالغ در فرد که اغلب منجر به عدم مسئولیت پذیری مالی و اقتصادی غیر قابل اعتماد بودن و عدم هدفمندی و بی‌انگیزگی در طول زندگی می‌شود.

 و البته به این موارد، می‌توان اختلالات جنسی، داشتن دوران کودکی پر آسیب، دارا بودن روابط التیام نیافته (با همسر یا نامزد قبلی) و... را هم اضافه کرد.

 آیا بعد از ازدواج، زن و شوهر هیچ گونه تغیری نخواهند کرد؟

 چرا، تغییر می‌کنند! منتها این تغییر در اثر نزدیک شدن روحیات شما به یکدیگر است نه در اثر اعمال قدرت یا فشار ظاهری یک طرف به طرف دیگر.

 در ازدواج نوعی سرازیر شدن ویژگی‌های روحی (که گاه با آسیب و گاه با التیام توام است) رخ می‌دهد. وقتی بین دو نفر تعادل، هم‌فهمی و هم‌خوانی وجود نداشته باشد این انتقال، اثر تخریبی بیشتری به دنبال خواهد داشت. به همین دلیل در روایات و احادیث به «هم‌کفو بودن» زن و مرد در ازدواج بسیار تأکید می‌شود و روانشناسان و جامعه‌شناسان هم از بعد علمی و تحقیقی به همین نتیجه رسیده‌اند.

 بنابراین همسری را انتخاب کنید که قبل از ازدواج، بتوانید او را با تمامیت وجود رفتارها و عقایدش بپذیرید و هرگز به فکر تغییر دادن او نباشید. حیف است که محل آرامش و زندگی زناشویی خود را به میدان مبارزه تبدیل کنید! 

منبع: دنیای زنان، شماره70