امشب شب عروسی ماه و خورشید است. آسمان، جلوی قدمهایشان دامن می گسترد.
نسیم، دیوارهای کوچه را غرق بوسه میکند؛ و ندای زیبای تکبیر، موسیقی شادترین عروسی هستی می شود.
چه مبارک شبی است امشب…
خرم انروز که مشتاقی به یاری برسد
آرزومند نگاری به نگاری برسد
لذت وصل ندانست مگر انکس
که پس از دوری بسیار به یاری برسد ...
سالروز ازدواج حضرت محمد (ص) و حضرت خدیجه (س)
گرامی باد ...
امروز دهم ربیع الاول سالروز ازدواج پیامبر عزیز اسلام و حضرت خدیجه است.
این روز فرخنده بر همه پیروان آن وجود نازنین مبارک باد.
راستی خدیجه، سفیدبخت ترین عروس شهر، به کدام ضریح دخیل بسته بود؟ به کدام ریسمان چنگ زده بود که نصیبش، ارزش مندترین انسان عالم شد؟ آری خدیجه خوشبخت ترین زن عالم شد.
این پیوند آسمانی بر عالمیان مبارک باد.
خدیجه، به خانه ای می آید که زینتی جز حضور همیشگی ملایک ندارد؛ خانه ای که جز صدای محمد، هیچ موسیقی دل نشینی را نمی شناسد، خانه ای که افق های روشن آسمان، چشم به آستان بی آلایش آن دوخته اند.
خدیجه، جان پیامبر می شود.
تمام ثروت خود را در محمد خلاصه می کند.
و خدیجه به خانه محمد صلی الله علیه و آله می آید تا مرهم زخم های فردای محمد صلی الله علیه و آله شود.
سالروز پاکترین، زلالترین، شادترین و مقدس ترین پیوند هستی مبارکباد . . .
آسمان می خندد این اتفاق زیبا را و زمین کل می کشد این پیوند آسمانی را.
چه طرب انگیز است آفتاب امروز مکه! چه روح فزاست هلهله ممتد نخلستان های عرب!
چشم های ملائک، با لهجه ای بارانی شادباش می گوید این وصلت خوش آیند را.
دهم ربیع الاول سالروز ازدواج پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله
و حضرت خدیجه سلام الله علیها مبارک باد ...
بزمی که حق آراسته الحق تماشایی بود
جبریل مامورست و فکر مجلس آرایی بود
میکائیل از عرش آمده گرم پذیرایی بود
چشم کواکب خیره گر از چرخ مینایی بود
