مادر ارجمند * اُمِّ فَرْوِة *(سلام الله علیها)

همه ما وقتی که بزرگ می‌شویم و خانواده تشکیل می‌دهیم بهتر از قبل می‌توانیم نقش والدین مان را در هنگام بزرگ کردن و پرورش خودمان حس کنیم: لذت، درد و ناراحتی و چالش هایی که توام با یک زندگی زناشویی و فرزند داری است... .

در قلبش حک کنید

سالمندی بنا به تعریف سازمان بهداشت جهانی عبور از مرز شصت سالگی است و برای تمام افرادی که از حوادث و اتفاقات زندگی جان سالم بدر برده‌اند و جوانی و میان‌سالی را پشت‌سر گذاشته‌اند این دوران تحقق پیدا می‌کند. در واقع سالمندی بخشی از روند طبیعی زندگی انسان محسوب می‌شود. گذشت زمان، بیماری‌های جسمی، مشکلات روحی و شرایط محیطی عواملی هستند که در این روند مۆثر می‌باشند.

امروزه افزایش امید به زندگی و کاهش سطح باروری و زاد و ولد موجب بالا رفتن شمار سالمندان نسبت به جمعیت کل شده است و این رشد فزاینده افراد مسن هم‌چنان ادامه دارد. به طوری‌که بر اساس پیش‌بینی کارشناسان در آینده‌ای نه چندان دور در جهان از هر پنج نفر یک نفر سالمند خواهد بود.

در همه جوامع بشری، سالمندان تعداد قابل توجهی از جمعیت را شامل می‌شوند. بنابراین در صورتی‌که شرایط مساعد برای سالمند فراهم باشد تا بتواند مستقل و امیدوار زندگی کند، مشکلات اجتماعی کاهش یافته، مشکلات خانواده نیز کمتر دیده می‌شود. یکی از راه‌های مناسب برای بهتر شدن زندگی سالمند و بهبود کیفیت زندگی وی، ایجاد یک فضای امن روانی برای آنهاست.

لذا همه ما وقتی که بزرگ می‌شویم و خانواده تشکیل می‌دهیم بهتر از قبل می‌توانیم نقش والدین مان را در هنگام بزرگ کردن و پرورش خودمان حس کنیم: لذت، درد و ناراحتی و چالش هایی که توام با یک زندگی زناشویی و فرزند داری است.

همین که والدین مان پیر می‌شوند و فرزندانشان بزرگ می‌شوند و خانواده تشکیل می‌دهند آنها یک تجربه جدید را سپری می‌کنند زیرا آنها شلوغی، سرگرمی و سر و صدای فرزندان خود را از دست می‌دهند. لذا از یک سو به عنوان احترام و قدردانی از والدین‌تان و از دگر سو برای حفظ سلامت و بهداشت روانی وی می توانید اقداماتی انجام دهید که حتی در این دوران هم احساس شادی و نشاط کنند.

** اجازه دهید والدین تان متوجه شوند که همه چیز در زندگی تان خوب و عالی است و شما کنترل کامل بر زندگی تان دارید. والدین شما همیشه نگران شما و حوادثی هستند که در هر لحظه در زندگی تان به وجود می‌آید. وقتی که اجازه می‌دهید متوجه شوند که شما در بهترین شرایط هستید آنها در آسایش و راحتی بیشتری به سر خواهند برد. اگر گرفتاری یا مشکلی دارید حتی الامکان از بازگو کردن و مطلع کردن آن ها خودداری کنید (مگر حالتهای خیلی مهم و اضطراری) و سعی کنید آن مشکل را بدون آن که آنها متوجه شوند به بهترین شکل ممکن که می‌توانید حل و فصل کنید. با این کار شما بار مسئولیت آنها را سبک تر می کنید و استرس را از آنها دور می‌سازید.

** همیشه احترام خود را نسبت به والدین تان اظهار کنید. اینکه والدین شاهد احترام کامل فرزندشان نسبت به خود باشند بیشترین خوشحالی را نصیب آنها خواهد کرد. هیچ پول و وجه نقد و هدیه ای نمی‌تواند جایگزین احترام باشد. وقتی که به انها احترام می گذارید یک هدیه گران بها و ارزشمند از شما می گیرند که باعث می شود احساس خوشحالی و غرور نمایند.

** قدردان و سپاس‌گذار از والدین باشید. سپاس‌گذاری و قدردانی از تمام آنچه که والدین در گذشته و حتی اکنون برای شما انجام داده‌اند باعث خوشحالی آنها می شود. حتی اگر نحوه بزرگ شدن و تجارب دوران کودکی شما از شرایط کامل و خوبی برخوردار نبوده است اما شما زندگی تان را ازآنها دارید. بنابراین از تمام تلاش آنها در هر لحظه سپاس‌گذاری کنید.

** تولد و مناسبت های مهم در زندگی والدین تان را فراموش نکنید. هیچ چیز مثل بخاطر داشتن تاریخ های مهم برای والدین تان و انجام یک کار برای آنها در این ایام خاص نمی‌تواند احساس خوشحالی و رضایت را در آنها تقویت کند. در این مواقع هدیه برایشان بخرید، کارت برایشان ارسال کنید، آنها را به شام یا نهار دعوت کنید و اوقات خوشی را با هم سپری کنید.

خاطراتی که شما برای آنها به وجود می‌آورید در قلب شان باقی مانده و حک خواهد شد و این احساس را که هنوز دوست شان دارید در دل زنده نگه می‌دارد و با توجه به سن و سال آنها باعث سلامتی جسمی و روحی آنها می‌شود.

** آنها را مشارکت دهید. از والدین تان برای مهمانی‌ها، جشن های تولد، برنامه‌های تعطیلات و دیگر فعالیت های خانوادگی که برگزار می‌کنید دعوت کنید و به بهانه پیری و کهولت سن و ناتوانی جسمانی آنها را از فعالیتهای اجتماعی محروم نکنید این کار باعث خوشحالی آنها می‌شود زیرا متوجه می شوند علی‌رغم پیر شدن شان هنوز هم بخشی از برنامه های تفریحی هستند.

** در دسترس آنها باشید و انها را نسبت به آنچه در زندگی تان قرار است اتفاق بیفتد به روز نگهدارید و اجازه دهید که همواره ذهن انها فعال بماند. ضمنا سعی کنید به طور منظم و روزانه احوال آنها را جویا شوید و حداقل هفته ای یک بار به منزل آنها سرکشی کنید.

منبع:تبیان