مادر ارجمند * اُمِّ فَرْوِة *(سلام الله علیها)

مدرسه برای افراد بیشماری تداعی کننده خاطرات خوب و زیبایی است که در هر سنی یادآوری آن ها برایشان لحظات شیرینی را می سازد. آیا به عنوان والدین یک دانش آموز می دانید چگونه می توانید به فرندانتان در راه کسب علم و دانش بهتر و بیشتر کمک کنید که در آینده خاطرات زیبا و خوبی از دوران مدرسه اش در ذهن داشته باشد. برای اینکه بتوانید به بهترین حالت به فرزندتان کمک کنید باید کاری کنید تا موفق باشند و برای این کار با نکات کوچک می توانید موفقیت های بزرگی را برای آنها بسازید. در این مطلب تلاش شده تا آن پندهای کوچک را به شما که نقش والدین دانش آموزان را برعهده دارید، یادآوری کرده تا فرزندانتان بتوانند در تحصیل خود موفقیت های بزرگی را به دست آورند.

1) نسبت به مدرسه برداشت مثبتی داشته باشید: وقتی پدر می گوید: «من همیشه به مدرسه علاقه مند بوده ام، مطالبی که در مدرسه یاد گرفته ام در فهمیدن مسائل مربوط به زندگی و کارم کمک زیادی به من کردند»; غیرمستقیم به فرزندان خود کمک می کند تا احساس مثبتی نسبت به مدرسه کسب کنند. زمانی که مادر می گوید: «بگذار مسائل و تکالیف درسی تو را ببینم، شاید در فهم سوالات بتوانم کمکت کنم.» چیزی بیش از کمک به کودک عرضه می کند. او در حقیقت می گوید: «این مهم است که تو باید خودت آن را انجام بدهی، لیکن من کمک خواهم کرد تا کاری را که باید انجام دهی، خوب بفهمی.»

2) کودکان را در بحث های خانوادگی شرکت دهید: خانه ای که در آن والدین و کودکان فرصت بیان نظرات خویش را نسبت به اشیا» و موضوعات مورد علاقه خود داشته باشند فرصت مناسبی برای یادگیری به کودکان می دهد که هیچ مدرسه ای نمی تواند با آن برابری کند، کودک از گفتگوهای سر غذا، بیش از تمام مدت روز در مدرسه چیز یاد می گیرد.

3) فرزند خود را در مسیر موفقیت قرار دهید: کودکان نیز مانند بزرگسالان، در اثر موفقیت های متناوب به موفقیت خو می گیرند. آنها به خود اطمینان پیدا کرده و از خویشتن انتظار موفقیت دارند. اینگونه کودکان در مدرسه موفق و در خانه شاد و مسرور هستند. شکست نیز شکست های بعدی را به دنبال دارد. کودکان به موفقیت های روزانه احتیاج دارند. آنها باید آگاهی یابند که والدینشان از موفقیت آنها اطلاع حاصل کرده و به وجودشان افتخار می کنند. والدین باید به کودکان بفهمانند که موفقیت یک رویای دور و غیرقابل دسترس نیست، بلکه موفقیت درزمان حال هم موجود و ممکن است.

4) تمرکز حواس: کودکان باید حواس خود را متمرکز کنند. هر بار که کودک به تلاش خود برای یافتن پاسخ ادامه دهد، توانایی او فزونی می یابد. یعنی به تفکر مداوم و اصرار در تفکر عادت می کند. والدین باید کودکان خود را به این روش تشویق کنند که هنگام کار، به کار و هنگام بازی به بازی کردن بپردازند. این روش برای زندگی روش خوبی است.

5) ترس از شکست را کاهش دهید: وقتی به کودک مسئولیت خیلی زیاد بدهید، نگرانی او گسترش می یابد. اگر مسئولیت خواسته شده از کودک بسیار اندک باشد، کودک وابسته و تابع بار می آید. بین این دو، یک محوطه وسیع و پهناوری وجود دارد که کودکان در آن شاد، موفق و آرام می باشند. این همان روابطی است که والدین باید برای دست یافتن به آن کوشش کنند. والدین دراعمال کنترل وانضباط باید تا جایی پیش روند که کودکان اخذ تصمیم را فرابگیریند. همزمان با این، کودکان باید مسئولیت تمیزی، نظافت و نگهداری از اتاق و وسائل شخصی خویش را به عهده بگیرند.

6) کمک کنید تا فرزندان شما مرکز توجه خود را گسترش دهند: انسان هرچه بیشتر بداند، نیازمندی و گرایش او به دانستن بیشتر می شود. تکمیل الگوی ادراک و تفاهم در مغز، سبب کسب لذت شادی می شود. هرچه دامنه دانش بیشتر باشد، زمینه های زیادتری را می توان به آن اضافه نمود. وقتی فرزند شما عقاید و نظریات را به زبان خود بیان می کند، او آنها را به الگوی تفکر خود تبدیل می نماید.

7) استعدادهای ویژه را تشویق کنید: اگر کودک به هنر علاقه مند است و تقریبا همه وقت خود را صرف آن می کند، یا عاشق آثار هنری بوده و خود به خلق آثار هنری می پردازد، تمام این علائق و فعالیت ها مفید هستند. البته تا جایی که به نمرات مدرسه و توانایی تحصیلی اش لطمه ای وارد نشود. در غیر اینصورت والدین باید دست به اقدام بزنند. برای یک دختر و پسر جوان این امکان وجود دارد که شانس موفقیت خود را در پی کسب چنین تجربه هایی از دست بدهند. نگذارید که این اتفاق برای فرزندان شما پیش بیاید. اگر والدین سعی نکنند علاقه ای را که کودک قبلا داشته از بین ببرند، بیشتر موفق خواهد شد. بگذارید که او علاقه خود را حفظ کند و در همان موقع او را تشویق کنید تا به موضوعات دیگر نیز علاقه مند گردد. مخصوصا به موضوعات درس مدرسه.

8) خلاقیت و کنجکاوی را تشویق کنید: کودکان گرایش و میل پایدار و خاموش نشدنی برای خلاقیت، ساختن و اکتشاف دارند. کنجکاوی و خلاقیت در وجود آنها نهفته است و رشد طبیعی آنها بدون وجود این عوامل و خصوصیات دچار وقفه می گردد. وقتی کودک تصویر عجیب و غریبی به مادر خود نشان می دهد، مادر می گوید: «عجب تصویر قشنگی! راجع به این برایم صحبت کن.» این مادر هرگز این اشتباه را نمی کند که بگوید: « تو یک اسب کشیده ای» درصورتی که ممکن است منظور کودک تصویر کشتی بوده باشد. اگر والدین این اشتباهات را تکرار کنند، ممکن است کودک سعی خود را در ترسیم نقاشی کنار گذاشته و یا نتیجه کوشش های هنری خود را دیگر به مادر نشان ندهد.

9) طریقه برقراری ارتباط را به کودک خود یاد دهید: کودکان نیاز دارند تا در به هم پیوستن نظریات، نیازمندی ها و افکارشان و بیان آنها به صورت کلامی، تمرین کنند. خواندن کتاب، کودک را کمک می کند تا لغت های جدیدتری یاد بگیرد و مطالب و اهداف خود را بهتر بازگو کند. در گوش دادن داستان بی پایان کودک صبر و حوصله نشان دهید. این همان طریقی است که کودک لغات تازه را یاد می گیرد. زیاد به او تذکر ندهید(مطالب را در دهان او بگذارید). کودک باید یاد بگیرد که در صورت لزوم شخصا مطالب خود را بیان نماید.

10) از آموزگاران کمک بگیرید: نزدیکترین مرجع استفاده از افراد متخصص برای حل مشکلات یادگیری دانش آموزان، آموزگاران و مشاورینی هستند که در مدرسه با فرزند شما کار می کنند. با کمی نقشه و پیش بینی، این امکان را به دست خواهید آورد که بهترین کمک را از آنان بگیرید. در این راه منتظر پیش آمدن مشکل نشوید. باب آشنایی را باز کنید.

11) در مسئولیت ها شریک هستید: در اکثر موارد همکاری در تشریک مساعی پدر و مادر است، که دانش آموزان موفق به وجود می آورد. گاهی یک پدر ترقی خواه، مادر قدرتمند، عمو یا دائی فهمیده و یا حتی یک همسایه و دوست می تواند آتش اشتیاق، موفقیت های تحصیلی و آموزشی را در کودکان شعله ور سازد. در این راه محیط خوبی برای مطالعه به وجود آورید. تشویق، پشتیبانی، پیشنهاد و پاسخ به سوالات، اقداماتی هستند که نباید فراموش شوند.

 منبع:shahrzadpress.com