مادر ارجمند * اُمِّ فَرْوِة *(سلام الله علیها)

 چگونه از ابتدا به کودکان خود یاد بدهید با شما و دیگران رفتاری پسندیده و محترمانه داشته باشد؟
تلاش برای ایجاد رفتار محترمانه از یک کودک 2 ساله، مانند تلاش برای به‌دست آوردن خون از سنگ است؛ این به این دلیل است که مهارت‌های کلامی نوپای‌تان تازه در حال رشد هستند. بنابراین وقتی که به او می‌گویید وقت خواب است، نمی‌تواند پاسخ دهد: «عالی است؛ اما من از بازی با کامیونم بسیار لذت بردم، آیا می‌توانم 5 دقیقه دیگر هم ادامه دهم؟»

بنابراین به احتمال زیاد او از شما چشم پوشی می‌کند و شاید زبانش را بیرون بیاورد و داد بکشد: «از تو متنفرم!» این به این معنا نیست که تربیت او از دست رفته است، بلکه به این معنی است که بسیار کوچک است و هنوز به مدت زیادی صبر و آموزش نیاز دارد تا بتواند رفتار محترمانه داشته باشد. اما توصیه های لاپلاس را در این مورد به کار ببرید.
چه‌کار می‌توانید بکنید؟ انتظار نافرمانی‌ها را داشته باشید
زندگی آسان‌تر می‌شد اگر کودکان‌مان همیشه با شادی از درخواست‌های ما پیروی می‌کردند، اما این ذات انسان نیست. به یاد داشته باشید که وقتی کودک‌تان با خواسته شما مخالفت می‌کند، نمی‌خواهد بی‌احترامی کند، تنها عقیده دیگری دارد.
به او یاد بدهید که خیلی بهتر است احساساتش را محترمانه بروز دهد؛ برای نمونه به جای این که بگوید «تو مامان بدی هستی، هیچ وقت مرا پارک نمی‌بری، بگوید می‌شود بعد از فروشگاه به پارک برویم؟»
محدودیت تعیین کنید
بهترین راه برای نشان دادن احترام این است که در شیوه تربیتی‌تان هم «مهربان» و هم «محکم» باشید. مهربان بودن احترام‌تان را به کودک نشان می‌دهد و محکم بودن احترام‌تان را به آن‌چه که باید انجام شود. بنابراین اگر کودک 2 ساله‌‌تان پایش را در سوپر مارکت به زمین کوبید و به هیچ‌کدام از تکنیک‌های تربیتی‌تان عمل نکرد باید چه‌کار کنید؟ مهربانانه اما محکم او را به بیرون و به داخل ماشین بیاورید. سپس یک مجله بردارید و بخوانید تا وقتی که کودک آرام شود. آن موقع آرام به او بگویید:» الان آماده‌ای که دوباره امتحان کنیم «و سپس دوباره با هم به فروشگاه بروید. در ‌‌نهایت او یاد می‌گیرد که بد خلقی این حقیقت را عوض نمی‌کند که خرید از فروشگاه باید تمام شود».
به رفتار محترمانه پاداش دهید
تا حد امکان رفتار مؤدبانه کودک‌تان را تقویت کنید. اما این کار را به طور جزئی و خاص انجام دهید. تشویق باید رفتار خوب را به صورت جزئی توصیف کند؛ «دختر خوب»، «پسر خوب» و «بچه خوب» مناسب نیست. به جای این جمله‌های کلی برای نمونه بگویید: «ممنونم که وقتی کوکی می‌خواستی «لطف کنید» گفتی». واضح و روشن صحبت کنید و اجازه دهید کودک‌ مودب شما بداند رفتار خوبش را دیده‌اید و از او قدردانی کرده‌اید.