مادر ارجمند * اُمِّ فَرْوِة *(سلام الله علیها)

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند: 
اَلْکَذِبُ یَنْقُصُ الرِّزْقَ؛ 
دروغ، روزى را کم مى کند. 
الترغیب والترهیب، ج 3، ص 596، ح 29.

امام على علیه السّلام فرمودند: 
یَکْتَسِبُ الْکاذِبُ بِکَذِبِهِ ثَلاثا: سَخَطُ اللّه ِ عَلَیْهِ وَاسْتِهانَةُ النّاسِ بِهِ وَمَقْتُ الْمَلائِکَةِ لَهُ؛ 
دروغگو با دروغگویى خود سه چیز بدست مى آورد: خشم خدا را نسبت به خود، نگاه تحقیرآمیز مردم را نسبت به خود و دشمنى فرشتگان را نسبت به خود. 
غررالحکم، ج 6 ، ص 480، ح 11039.
امام صادق علیه السّلام فرمودند: 
إِنَّ مِمّا أَعانَ اللّه ُ (بِهِ) عَلَى الْکَذّابینَ النِّسْیانَ؛ 
از جمله کمکهاى خداوند بر ضد دروغگویان فراموشى است. 
کافى، ج 2، ص 341، ح 15.
امام باقر علیه السّلام فرمودند: 
اِنَّ اللّه َ عَزَّوَجَلَّ لِلشَّرِّ اَقْفالاً وَ جَعَلَ مَفاتیحَ تِلکَ الاَقْفالِ الشَّرابَ وَالکَذِبُ شَرٌّ مِنَ الشَّرابِ؛ 
به راستى که خداوند عزوجل براى شر قفل هایى گذارد و کلید آن قفل ها را شراب قرار داد و دروغ از شراب بدتر است. 
کافى، ج 2، ص 338، ح 3.
امام على علیه السّلام فرمودند: 
اَمرانِ لا یَنْفَکّانِ مِنَ الْکَذِبِ: کَثْرَةُ المَواعیدِ، وَ شِدَّةُ الاِْعتِذارِ؛ 
دو چیز از دروغ جدا نمى شود: بسیار وعده دادن و به شدت عذرخواهى نمودن. 
نهج البلاغه ابن ابى الحدید، ج 20، ص 287، ح 282.
امام على علیه السّلام فرمودند: 
اَلکَذِبُ فِى العاجِلَةِ عارٌ وَ فِى الآجِلَةِ عَذابُ النّارِ؛ 
دروغ در دنیا ننگ و عار است و در آخرت عذاب جهنم. 
غررالحکم، ج 2، ص 31، ح 1708 .
امام على علیه السّلام فرمودند: 
لَیْسَ لِکَذوبٍ اَمانَةٌ، وَ لا لِفُجورٍ صیانَةٌ؛ 
دروغگو امانتدار نیست و بدکار، نگهدارنده اسرار نیست. 
غررالحکم، ج 5، ص 85 ، ح 7506.
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند: 
اِنَّ اللّه َ عَزَّوَجَلَّ لَعَنَ آکِلَ الرِّبا وَمُؤکِلَهُ وَکاتِبَهُ وَشاهِدَیْهِ؛ 
خداى عزوجل رباخوار و ربا دهنده و نویسنده و شاهد بر آن را لعنت کرده است. 
امالى صدوق، ص 346.
امام صادق علیه السّلام فرمودند: 
دِرْهَمُ رِبا أَعْظَمُ عِنْدَ اللّه ِ مِنْ سَبْعینَ زِنْیَةً بِذاتِ مَحْرَمٍ فى بَیْتِ اللّه ِ الْحَرامِ؛ 
یک درهم ربا نزد خداوند سنگین تر است از هفتاد بار زنا کردن با محارم در خانه خدا. 
نورالثقلین، ج 1، ص 295، ح 1177.
امام باقر علیه السّلام فرمودند: 
إِنَّما حَرَّمَ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ الرِّبا لِئَلاّ یَذْهَبَ الْمَعْروفُ؛ 
خداى عزوجل ربا را حرام فرمود تا احسان کردن از بین نرود. 
وسائل الشیعه، ج 12، ص 425، ح 10.
امام صادق علیه السّلام فرمودند: 
آکِلُ الرِّبا لایَخْرُجُ مِنَ الدُّنْیا حَتّى یَتَخَبَّطُهُ الشَّیْطانُ؛ 
ربا خوار از دنیا نرود، تا آن که شیطان دیوانه اش کند. 
بحارالانوار، ج 103، ص 120، ح 30.
امام صادق علیه السّلام فرمودند: 
عَنْ اَبى بصیرٍ قال: قُلْتُ: آکِلُ الرِّبا بَعْدَ البَیِّنَةِ؟ قالَ: یُؤَدَّبُ فَاِنْ عادَ اُدِّبَ فَاِنْ عادَ قُتِلَ؛ 
ابو بصیر از امام صادق علیه السلام پرسید: حکم رباخوار بعد از روشن بودن حکم ربا براى وى چیست؟ حضرت فرمودند: تأدیب مى شود و اگر (براى بار دوم) ربا گرفت باز تأدیب مى شود و (براى بار سوّم) اگر ربا گرفت، کشته مى شود. 
کافى، ج 7، ص 242، ح 9.
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند: 
اَلرِّبا وَ اِنْ کَثُرَ فَاِنَّ عاقِبَتَهُ تَصیرُ اِلى قُلٍّ؛ 
سود ربا گرچه بسیار باشد ولى سرانجام به کمى (و بى برکتى) مى گراید. 
کنزالعمال، ج 4، ص 105، ح 9758