مادر ارجمند * اُمِّ فَرْوِة *(سلام الله علیها)

امام صادق علیه السّلام فرمودند: 
غَبنُ المُؤمِنِ حَرامٌ ؛ 
فریفتنِ مؤمن حرام است. 
الکافی: 5/153/15.

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند: 
مَن غَشَّ أخاهُ المُسلِمَ نَزَعَ اللّه مِنهُ بَرَکَةَ رِزقِهِ ، وأفسَدَ عَلَیهِ مَعیشَتَهُ ، ووَکَلَهُ إلى نَفسِهِ ؛ 
هر کس با برادر مسلمانش فریبگرى کند ، خداوند برکتِ روزى اش را از او مى ستانَد و گذران زندگى اش را تباه مى سازد و او را به خود وا مى گذارَد . 
ثواب الأعمال : ۳۳۷ / ۱.
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند: 
إنَّ أکبَرَ الإِثمِ عِندَ اللّه أن یُضَیِّعَ الرَّجُلُ مَن یَقوتُ ؛ 
هر آینه بزرگ ترین گناه نزد خدا آن است که انسان ، نان خوران خود را واگذارد . 
کنز العمّال : ۱۶ / ۲۸۴ / ۴۴۴۸۹ .
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند: 
مَلعونٌ مَلعونٌ مَن یُضَیِّعُ مَن یَعولُ ! 
ملعون است ، ملعون آن که خانواده خود را فرو نهد . 
من لا یحضره الفقیه: 3 / 168 / 3631.
امام باقر علیه السّلام فرمودند: 
إنّی أجِدُنی أمقُتُ الرَّجُلَ یَتَعَذَّرُ عَلَیهِ المَکاسِبُ فَیَستَلقی عَلى قَفاهُ ویَقولُ: «اللّهُمَّ ارزُقنی» ویَدَعُ أن یَنتَشِرَ فِی الأَرضِ ویَلتَمِسَ مِن فَضلِ اللّه ِ ، وَالذَّرَّةُ تَخرُجُ مِن جُحرِها تَلتَمِسُ رِزقَها! 
همانا در درون خود چنین مى یابم که بیزارم از کسى که کسب و کار بر او دشوار مى آید و بر پشت مى خوابد و مى گوید: «بار خدایا! مرا روزى بخش» و روان شدن در زمین و طلب کردن فضل خدا را وا مى نهد ، در حالى که مورچه کوچک [نیز] از لانه خود بیرون مى شود و روزى اش را مى جوید . 
من لا یحضره الفقیه: 3 / 158 / 3579 .
امام باقر علیه السّلام فرمودند: 
لا خَیرَ فِی الکَسَلِ ؛ إذا کَسِلَ الرَّجُلُ أن یُتِمَّ رُکوعَهُ وطَهورَهُ فَلَیسَ فیهِ خَیرٌ لِأَمرِ آخِرَتِهِ ، وإذا کَسِلَ عَمّا یُصلِحُهُ بِمَعیشَةِ دُنیاهُ فَلَیسَ فیهِ خَیرٌ لِأَمرِ دُنیاهُ ؛ 
در تنبلى ، خیرى نیست . هر گاه فرد در تکمیل رکوع و طهارت خود تنبلى ورزد ، خیرى در کار آخرتش نیست ؛ و آن گاه که در سامان بخشیدن به گذرانِ زندگى دنیایش تنبلى کند ، خیرى در کار دنیایش نباشد . 
الکافی: 5 / 85 / 3.
امام باقر علیه السّلام فرمودند: 
إنّی لَأَبغَضُ الرَّجُلَ ـ أو أبغَضُ لِلرَّجُلِ ـ أن یَکونَ کَسلانا عَن أمرِ دُنیاهُ ، ومَن کَسِلَ عَن أمرِ دُنیاهُ فَهُوَ عَن أمرِ آخِرَتِهِ أکسَلُ ؛ 
هر آینه من دشمن مى شمارم کسى را که در کار دنیایش تنبلى ورزد ؛ زیرا آن کس که در کار دنیایش تنبلى کند ، در کار آخرتش بیشتر تنبلى مى ورزد . 
الکافی: 5 / 85 / 4.
امام باقر علیه السّلام فرمودند: 
الکَسَلُ یَضُرُّ بِالدّینِ وَالدُّنیا ؛ 
تنبلى به دین و دنیا زیان مى رساند . 
بحار الأنوار: 78 / 180 / 64 .
امام باقر علیه السّلام فرمودند: 
ان العبد کیذنب الذنب فیروی عنه الرزق. 
بنده گناه می کند و به سبب آن روزی از او گرفته می شود. 
اصول کافی، ج2، ص 270.
حضرت فاطمه علیها السّلام فرمودند: 
جعل الله الصلاة تنزیها لکم عن الکبر. 
خداوند متعال نماز را مایه ی دوری شما از کبر و خودپسندی قرار داد. 
اعیان الشیعه/ج1/ص 316.
امام کاظم علیه السّلام فرمودند: 
ما اقبح الفقر بعدالغنی، واقبح الخطیئة بعد النسک! واقبح من ذلک العابد لله ثم یترک عبادته. 
چه زشت است نیازمندی بعد از توانگری و چه زشت است گناه به دنبال عبادت و زشت تر از اینها کار کسی است که عبادت خدا را پیشه کند و سپس از عبادتش دست شوید. 
تحف العقول/ ح397.
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند: 
اما علامة الحاسد: الغیبة والتملق و الشماته بالمصیبة؛ 
نشانه های حسود عبارتند از غیبت کردن، چاپلوسی کردن و شاد شدن از گرفتاری دیگران 
تحف العقول، حدیث 22.
امام علی علیه السّلام فرمودند: 
الحسد لا یجلب الا مضرة و غیضا یوهن قلبک و یمرض جسمک؛ 
حسادت نتیجه ای جز زیان و ناراحتی که دلت را سست و تنت را بیمار می گرداند به بار نمی آورد. 
بحارالانوار، ج73، ص 256.
امام علی علیه السّلام فرمودند: 
ما رأیت ظالما اشبة لمظلوم من الحاسد: نفس دائم، قلب هائم و حزن لازم ؛ 
ستمگری چون حسود ندیدم که به ستمدیده شبیه تر باشد: جانی سرگردان دارد و دلی بی قرار و اندوهی پیوسته. 
بحارالانوار، ج73، ص 256.
امام باقر علیه السّلام فرمودند: 
ان الحسد لتأکل الایمان کما تاکل النار الحطب؛ 
همان گونه که آتش هیزم را می خورد، حسد ایمان را می خورد. 
اصول کافی، ج2، ص 306.
امام صادق علیه السّلام فرمودند: 
از حسادت کردن بپرهیزید، زیرا کفر ریشه اش حسادت است. 
اصول کافی، ج8، ص 8.
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند: 
فِى الزِّنا سِتُّ خِصالٍ: ثَلاثٌ مِنْها فِى الدُّنْیا وَ ثلاثٌ فِى الاْآخِرَةِ، فَاَمّا الَّتى فِى الدُّنْیا فَیَذْهَبُ بِالْبَهاءِ وَ یُعَجِّلُ الْفَناءَ وَ یَقْطَعُ الرِّزْقَ وَ اَمّا الَّتى فِى الاْآخِرَةِ فَسوءُ الْحِسابِ وَ سَخَطُ الرَّحمنِ وَ الْخُلودُ فِى النّارِ ؛ 
زِنا، شش پیامد دارد: سه در دنیا و سه در آخرت. سه پیامد دنیایى اش این است که: آبرو را مى بَرد، مرگ را شتاب مى بخشد و روزى را مى بُرد و سه پیامد آخرتى اش: سختى حسابرسى، خشم خداى رحمان و ماندگارى در آتش است. 
خصال ، ص 321، ح 3 .
امام صادق علیه السّلام فرمودند: 
اَلذُّنوبُ الَّتى تُغَیِّیرُ النِّعَمَ الْبَغْىُ وَ الذُّنوبُ التَّى تورِثُ النَّدَمَ الْقَتْلُ وَ الَّتى تُنْزِلُ النِّقَمَ الظُّلْمُ وَالَّتى تَهْتِکُ السُّتورَ شُرْبُ الْخَمْرِ وَ الَّتى تَحْبِسُ الرِّزْقَ الزِّنا وَ الَّتى تُعَجِّلُ الْفَناءَ قَطیعَةُ الرَّحِمِ وَالَّتى تَرُدُّ الدُّعاءَ وَ تُظْلِمُ الْهَواءَ عُقوقُ الْوالِدَیْنِ؛ 
گناهى که نعمت ها را تغییر مى دهد، تجاوز به حقوق دیگران است. گناهى که پشیمانى مى آورد، قتل است. گناهى که گرفتارى ایجاد مى کند، ظلم است. گناهى که آبرو مى بَرد، شرابخوارى است. گناهى که جلوى روزى را مى گیرد، زناست. گناهى که مرگ را شتاب مى بخشد، قطع رابطه با خویشان است. گناهى که مانع استجابت دعا مى شود و زندگى را تیره و تار مى کند، نافرمانى از پدر و مادر است. 
علل الشرایع ، ج 2، ص 584 .
امام على علیه السّلام فرمودند: 
مَنْ جارَ قَصُرَ عُمْرُهُ ؛ 
هر کس ظلم کند، عمرش کوتاه مى شود. 
عیون الحکم والمواعظ ، ص 429، ح 7334 .
پیامبر اکرم صلی اللّه علیه و آله فرمودند: 
هیچ چیز نزد خدا منفورتر از بخل و بدخویی نیست. همان گونه که خاک عسل را تباه می کند این دو نیز عمل را تباه می کنند. 
بحارالانوار، ج16، ص 231.