مادر ارجمند * اُمِّ فَرْوِة *(سلام الله علیها)

حتما در دور و اطرافتان افرادی را می‌شناسید که به رغم متأهل بودن و داشتن زندگی به ظاهر موفق و توام با آرامش، مدام به شما توصیه می‌کنند ازدواج نکنید و در دام ازدواج نیفتید که موجب سلب آسایشتان می‌شود. باید دانست بسیاری از افراد با وجود متأهل بودن، رضایت چندانی از زندگی ندارند؛ در حالی که در گذشته این روال وجود نداشت. در سال‌های نه چندان دور، افراد متأهل بسیار شاداب تر و  راضی تر بودند، اما به  راستی چه بر سر نسل جوان ما آمده  است؟

  

چگونگی هماهنگ شدن زوجین در جنبه‌های مثبت و منفی زندگی

در تحقیقات پژوهشگران نسبت به ارزیابی زن و شوهرها از رضایت زندگی، آشکار شده که یکی از مهم ترین عوامل خوشبختی، چگونگی هماهنگ شدن آنها (زوجین) در جنبه های مثبت و منفی زندگی و هماهنگ شدن با تغییرات است و این مهم در گروی تغییر افکار و در پی آن تغییر روش های رفتاری زن و شوهر در مواجهه با مسائل گوناگون است. نتایج تحقیقات نشان داده که افراد غیرقابل انعطاف نسبت به  هر نوع تغییر از جمله ازدواج، واکنش های شدید نشان می دهند و پس از مدتی دوباره به دنبال آرزوهای فردی خود هستند؛ درواقع کمتر به  این موضوع فکر می کنند که با ازدواج باید «من» تبدیل به «ما» شود و تلاش طرفین برای رسیدن به اهداف و مصلحت خانواده و زندگی مشترک معطوف شود.

  

ازدواج، جاده‌ای طلایی نیست

ازدواج یک جاده  طلایی برای رسیدن به اهداف ما ایجاد نمی کند، بلکه باید خوشحالی و رضایت را درون خود جست وجو کرد و در دید و نگرش خود تغییراتی ایجاد کرد تا یک ارتباط سالم زناشویی حاصل شود. اگر قرار باشد فرد دیگری را در زندگی و سرنوشتمان شریک کرده، اما باز هم به  تنهایی تصمیم گیری و عمل کنیم، پس این زندگی مشترک تأثیر چندانی بر آینده  ما نخواهد داشت؛ حتی اگر برای مدتی وانمود کنیم که خیلی خوشحال هستیم، اما در افکار مان تغییری نسبت به پیرامون ایجاد نکرده باشیم، بعد از مدتی نیروهای درونی به طور ناخودآگاه ما را به همان مسیر افکار شخصی باز می گردانند.

  

ازدواج مجرایی برای آرامش بیشتر

پژوهشگران معتقدند که در بسیاری از ازدواج‌ها میزان خوشبختی افراد قبل و بعد از ازدواج تفاوت چندانی نداشته و حدود ده درصد فرق می‌کند. حتی زمانی که اتفاق بدی مثل طلاق برای افراد رخ می دهد، با وجودی که واکنش منفی نسبت به آن نشان می دهند، اما پس از مدتی، بسته به شخص از چند ماه تا چند سال متغیر است و به همان نگرش (وضعیت روانی) قبل از این واقعه، که شامل رضایت یا عدم رضایت است، باز می گردند.

  

آنچه در این میان اهمیت دارد؛ اینکه ازدواج می تواند مجرایی برای آرامش بیشتر و استقلال باشد، اما چنانچه همواره دختر یا پسر موضع زمان تجرد خود را حفظ کنند و بیندیشند که راه خودمان صحیح است و بهتر از دیگری (همسرم) قادر به تشخیص مسائل هستم، هرگز نباید توقع داشته باشیم که چنین ازدواجی باعث خوشبختی و سعادت ما شود؛ زیرا حاضر به  تجربه  راه های دیگر نیستیم، اما اگر با تمرین اقدام به تغییر افکار و رفتار خود متناسب با تغییرات زندگی مشترک کنیم و همواره آماده  پذیرش شیوه های صحیح و امتحان شده باشیم، به  تدریج رضایت بیشتری پیدا خواهیم کرد. پس به یاد داشته  باشیم که ریشه  خوشبختی  و اتفاقات مثبت و خوشحال کننده زندگی زناشویی در درون خود ماست.

  

منبع: سلامت نیوز