مادر ارجمند * اُمِّ فَرْوِة *(سلام الله علیها)

اینها سوالات شایع و دغدغه هایی است که جوانان در سن ازدواج را تا حد زیادی درگیر کرده و متاسفانه افزایش آمار طلاق در جامعه، تا حد زیادی موجب بروز نوعی احساس ترس و بی اعتمادی در میان جوانان شده است. این درحالی است که رشد بی اعتمادی در نگاه جوانان نسبت به ازدواج، تبعات خوبی به دنبال ندارد و تداوم این وضعیت میتواند تهدیدی جدی برای آینده جامعه و جوانان، تلقی شود. بنابراین لازم است همواره نسبت به ارایه راهکارهایی برای دستیابی به ازدواجی موفق، تلاش کرد. هرچند تنها ارایه این راهکارها کافی نیست و لازم است جوانان در آستانه ازدواج و بعد از آن، همواره به این مسایل فکر کنند.

آنچه مسلم است اینکه در جامعه امروز، اطلاعات و سطح آگاهی های فردی، نسبت به گذشته بسیار بیشتر شده و همین امر هم می تواند به عنوان عاملی در جهت افزایش حساسیت افراد در انتخاب شریک زندگی شان باشد. فلذا باید اینطور گفت که کسب معلومات و آگاهی درباره ازدواج بسیار خوب است به این شرط که نگاهی واقع بین و بدون ترس و گریز را در انسان ایجاد کند.

در ادامه این مطلب به بیان راهکار برای داشتن ازدواجی موفق اشاره می شود که اگر تاملی دقیق نسبت به آنها داشته باشید نتایج مثبتی به دنبال خواهد داشت.

قبل از همه یک اصل کلی که خداوند در سوره روم به آن اشاره کرده، این است که «و از نشانه های او این است که برای شما از خودتان زوج هایی آفرید تا بدان ها آرام گیرید و میانشان دوستی و مهربانی نهاد. همانا در این ها نشانه هایی است برای مردمی که می اندیشند.»(سوره روم آیه 21)

شماره یک:
تمایز عاطفی از خانواده ای که در آن رشد کرده اند، نه در حد قهر یا جدایی، بلکه تا حدی که هویت فرد از هویت والدین و خواهران و برادران اش متمایز باشد. این یعنی شناخت و پذیرش تفاوتها در طرف مقابل و دستیابی به این نگاه که همسر من فردی مستقل با عواطف و احساساتی مستقل است.

شماره دو:
همدلی مبتنی بر صمیمیت و همانندی و در عین حال تعیین حد و مرزهایی در حمایت از استقلال هر یک از زوجین. این نکته بسیار مهم است، اینکه به شخصیت و خواسته های طرف مقابل احترام بگذاریم و آن بخش هایی که وجه مثبت شان بیشتر است، را حمایت کنیم که این اقدام در افزایش میزان محبت طرفین بسیار موثر است. هرچند مهمتر از این موضوع، بحث شناخت مرزها و علایق طرفین است.

شماره سه:
فراهم کردن زمینه های لازم برای ایجاد رابطه جنسی غنی و مطلوب در زندگی مشترک و حفاظت و مراقبت از این رابطه در برابر مزاحمت هاو مداخلات محل کار و دغدغه های احتمالی در خانواده. به راستی این موضوع به حدی اهمیت دارد که لازم است قبل از ازدواج درباره آن، به شناختن ابعاد مختلف آن پرداخته شود که اغلب این اتفاق نمی افتد و کم و کاستی های احتمالی در این زمینه، بر ارتباط طرفین اثر میگذارد.

حفظ و تمدید احساسات عاشقانه مربوط به ابتدای ازدواج، را باید به نوعی زنده نگه داشت

شماره چهار:
حفظ حریم رابطه میان زوجین به این معنا که طرفین همواره به این نکته توجه داشته باشند که همسرشان نزدیکترین فرد زندگی شان است پس لازم است به حریم شخصی دو نفره شان احترام گذارند و در طی زندگی مشترکشان، همواره به موضوع محافظت از حریم خصوصی خود و همسرشان توجه داشته باشند.

شماره پنج:
نکته بسیار مهمی که دختر و پسر باید به آن فکر کنند اینکه زندگی بالا و پایین های زیادی دارد  و این امری طبیعی و اجتناب ناپذیر است و لازم است که خود را برای رویارویی با چنین مسایلی آماده کنند. برای فردی که وارد زندگی مشترک می شود لازم است که بپذیرد ورود به زندگی مشترک یعنی دست کشیدن از نازپرورده گی، حساسیت های گاه و بیگاه و در برابر اینها، نگاهی عاقلانه و واقع بین داشتن.

شماره شش:
ازدواج باید برای طرفین مقوله ای برای رسیدن به آرامش بیشتر باشد، باید به پایگاه امنیت شبیه باشد که زوجین در این پایگاه، بتوانند احساسات خود را بروز دهند. برای دختران و پسران لازم است که قبل از ازدواج به طور جدی به این موضوع فکر کنند. مسلما هر اقدام مهمی در زندگی، باید با انگیزه و هدف مهمی صورت گیرد. بنابراین لازم است تا هر جوانی هدف خود از ازدواج را بشناسد و آنرا به درستی پیدا کند. مسلما آرامش گرفتن زوجین از یکدیگر، از اهداف اصلی ازدواج است، چنانچه آیات قرآن به صراحت به این موضوع اشاره کرده اند و زن و مرد را مایه آرامش و تکامل هم خوانده است.

شماره هفت:
حفظ روحیه نشاط و شادی از جانب زوجین امری ضروری در زندگی مشترک است و باید بر عواملی که خستگی روحی ایجاد می کنند، غلبه کنند.

شماره هشت:
در یک زندگی مشترک موفق، زوجین این توانایی را دارند که به پرورش و تغذیه روحی یکدیگر بپردازند و همواره زمینه ساز آرامش یکدیگر باشند. این بدان معناست که نسبت به ارضای نیازهای طرف مقابل و ابراز تشویق ها و حمایت های مداوم، تلاش کنند.

شماره نه:
شاید این مورد در نگاه عده ای از افراد چندان مهم نباشد اما تحقیقات نشان داده اند که حفظ و تمدید احساسات عاشقانه مربوط به ابتدای ازدواج، را باید به نوعی زنده نگه داشت. در بسیاری از موارد یادآوری این خاطرات تاثیر بسیار مثبتی بر رغبت و احساس زوجین در زندگی مشترک دارد. به طور کلی ابراز احساسات به هر نوعی، باید همیشه در زندگی مشترک وجود داشته باشد چرا که چاشنی بسیار دلپذیر برای روابط همسران خواهد بود.

منبع: تبیان