مادر ارجمند * اُمِّ فَرْوِة *(سلام الله علیها)

محبوب ترین کس در نزد خداوند متعال کسی است که از گناهانش توبه کننده باشد، چنانچه در قرآن می خوانیم:
«اِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوابین».(1)
البتّه خداوند متعال توبه کنندگان (از گناه) را دوست دارد.
آقا خاتم الانبیاء (ص) فرمود: «هیچ موجودی در پیشگاه حقتعالی محبوبتر از مرد و زن توبه کننده نیست»(2)
و همچنین آن حضرت فرموده:
«النَّائبُ حَبیبُ اللَّه» توبه کننده از گناه محبوب خداست.(3)
حضرت باقر (ع) فرمود:
اگر مردی در شب تاریک شتر با توشه اش را در سفر گم کند و سپس پیدا کند چقدر خوشحال می شود، همینطور است در ارتباط با انسانی که راه اصلی حق را گم کرده و گناه و معصیت خدا را انجام داده و حال توبه کرده خداوند متعال هم بیشتر از او نسبت به توبه کنندگان فرحناک و خورسند و خوشحال می شود.(4)
و در جای دیگر می فرماید:
خداوند متعال به توبه بنده اش خوشحال تر است از مرد عقیمی که بعد دارای فرزند شود و از کسی که گمشده اش را پیدا کند و از تشنه ای که به آب می رسند (آنها چقدر خوشحال می شوند که به فرزند برسند یا گمشده اش را پیدا کرده، یا وقتی که به آب می رسد چه حالت فرحناکی دارد.) خدا هم وقتی ببیند بنده اش توبه کرده از اینها بیشتر خوشحال می شود زیرا خدا بنده اش را خیلی دوست دارد.(5)
شهید آیة اللَّه دستغیب - رضوان اللَّه تعالی علیه - در کتاب استعاذه اش می گوید: پس از آنکه حضرت نوح - علی نبینا و آله و علیه السلام - نفرین کرد و همه کفار غرق شدند ملکی در پیش او ظاهر شد. شغل حضرت نوح (ع) کوزه گری بود کوزه هائی از گِل درست می کرد و پس از خشک کردن می فروخت. ملک کوزه ها را یکی یکی از حضرت نوح (ع) می خرید و پیش چشمش آن را خُرد می کرد و می شکست حضرت نوح (ع) ناراحت شد و به او اعتراض کرد که این چه کاریست می کنی؟ گفت به تو مربوط نیست من خریده ام و اختیارش را دارم.
حضرت نوح (ع) فرمود: بله لکن من آن را ساخته ام، مصنوع من است، ملک گفت کوزه هائی ساخته ای، نه اینکه خلق کرده ای، اینک من که آن را می شکنم تو ناراحت می شوی چطور نفرین کردی که این همه خلق خدا هلاک گردند در حالی که خدا بنده را خلق کرده و آنها را دوست دارد، پس از این قضیه ازبس گریه کرد نامش را نوح گذاشتند.
غرض شفقّت پروردگار است خالق، مخلوق خودش را دوست می دارد، خدا به پیغمبرش عتاب می فرماید که چرا نفرین کردی این همه خلق هلاک شوند به خاطر اینکه خدا بنده اش را دوست دارد. و در قرآن آنها را می ترساند و سفارش می کند مبادا فریب شیطان را بخورید دنیا سرای فریب است شیطان دشمن است.
این آیات و روایات حاکی از اینست که خداوند متعال انسانهائی را که گناه و معصیت کرده اند و از کار خود پشیمان شده اند و در خانه حق می آیند و توبه می کنند خوشحال می شود زیرا به انسان علاقه دارد و دوست ندارد بندگانش به دوزخ سرازیر گردند.
اگر لطف تو نبود پرتو انداز
کجا فکر و کجا گنجینه راز؟
ز گنج راز در هر گنج سینه
نهاده خازن تو صد دفینه
ولی لطف تو گر نبود، به صد رنج
پشیزی کس نیابد ز آن همه گنج
چو در هر گنج، صد گنجینه داری
نمی خواهم که نومیدم گذاری
به راه این امید پیچ در پیچ
مرا لطف تو می باید دگر هیچ