مادر ارجمند * اُمِّ فَرْوِة *(سلام الله علیها)

اگر زندگیمان را غرق در کار و درس و مشغله بگدرانیم حتی به فرض اینکه خودمان دچار مشکل نشویم اما اطرافیانمان تکلیفشان چه می شود؟

تفریح را فراموش نکنید

بانزدیک شدن به فصل تابستان و تعطیلی مدارس و دانشگاه ها ، هم کودکان نیاز دارند تا برای فراغت شان کاری شود و هم خود خانواده ها می توانند از فرصت طولانی تر بودن روزها و بودن نگرانی از مسائل تحصیلی بچه ها به تفریح بیشتری بپردازند .اما گاهی شاهد افرادی هستیم که برای تعطیلاتشان هیچ برنامه ای ندارند و ترجیح می دهند فقط مقابل تلویزیون دراز بکشندو اوقات را سپری کنند البته که گاهی ماندن در خانه و استراحت بهترین چیز است اما فقط گاهی . زمانی که پای فرزندان از کودک تا جوان در میان باشد لزوم یک برنامه ریزی خیلی بیشتر است. بهتر است از فرصت ها استفاده کنیم و لذت بردن از زندگی را برای بعد نگذاریم.

ممکن است عده ای بگویند تفریح با دین منافات دارد اما دین مبین ما که به همه جنبه ها و امور زندگی انسان ها توجّه دارد، اینگونه نیست .تفریح از دیدگاه اسلام، انسان را از ملالت کارهای یک نواخت رهایی می بخشد و بر بازدهی او برای انجام وظایف فردی و اجتماعی می افزاید در آموزه های دینی به مومنان سفارش شده است که اوقات عمرشان را مدیریت کنند تا بهترین بهره لازم را از زمان شان ببرند.

امام باقر (علیه السلام) فرموده است؛ اوقات زندگی را به چهار بخش تقسیم کنید:

**بخش اول را برای ارتباط با خدا و راز و نیاز با او اختصاص دهید.

**بخش دوم را به تناسب توانایی تان صرف کار و تلاش کنید.

**در بخش سوم به روابط اجتماعی بپردازید و با دیگران دوستی و همکاری داشته باشید.

**و بخش چهارم را ویژه تفریح قرار دهید و از سرگرمی های پسندیده و غیر حرام لذّت ببرید.

و سپس افزوده اند، با این بخش آخر یعنی پرداختن به تفریح و خوش باشی های درست برای انجام فعالیت ها و وظایف سه بخش دیگر آماده و توانمند می شوید (تحف العقول 253).

این مطلب را مقایسه کنید با شیوه زندگی کسانی که یا خود را غرق کارهای خستگی آور می کنند و زمانی را برای تفریح در نظر نمی گیرند و یا اگر به اصرار خانواده و دوستان شان مدتی، هر چند اندک، را صرف سرگرمی، تفریح و سفر کردند، با احساس گناهی خود ساخته از اوقات فراغت لذت نمی برند این نگاه زیبا به تفریح سالم، در کلام رسول والایی-ها نیز تمایل است: تفریح و بازی کنید زیرا من خوش ندارم که در دین شما سختی و خشنونت دیده شود. (میزان- الحکمه 1837)همان گونه که اشاره شد اوقات فراغت زمانی است که فرد بدون داشتن دغدغه های کاری به امور دلخواه خود بپردازد، انجام اختیاری و دلخواه کارهای مثبت در ایام فراغت نه بیکاری است و نه هرزه گردی. زیرا می دانیم این دو یعنی گذراندن زمان بدون برنامه که نشانه سرگشتگی است و خوشگذرانی های هوس بنیاد، زمینه را برای بسیاری از آسیب های روانی و اخلاقی فراهم می کند.

پیشوایان بزرگوار دین، در آموزه های واقع بینانه خود تمایل طبیعی به لذّت را تعدیل کرده و آنرا با دو ویژگی «مصلحت» و«سلامت» مشخص کرده اند بر آیند این دو فراغتی است که باعث انبساط روح و مایه وجد و شادابی می شود

امام علی (علیه السلام) می فرمایند: «خیر و خوبی در لذتی که پشیمانی به بار می آورد و یا در شهوتی که پیامدش درد و ناراحتی است یافت نمی شود (فهرست غرر ص 358)

اگر زندگیمان را غرق در کار و درس و مشغله بگدرانیم حتی به فرض اینکه خودمان دچار مشکل نشویم اما اطرافیانمان تکلیفشان چه می شود؟

همسرما ، فرزندان ما هم حق دارند تا در کنار ما شاد باشند و از زندگی لذت ببرند و همچنین خود ما هم برای زندگی انرژی دوباره کسب کنیم و بااصطلاح شارژ شویم. اگر یک خانواده برای سرگرمی و تفریح فرزندش کاری نکند ، ممکن است در کودکی با تلویزیون و سی دی سرشان را گرم کند و آنها درخواستی نکنند اما در نوجوانی این فرزند خیلی بیشتر جذب دوستانش می شود به صورتی که از خانواده اش دوری می کند و دنیای خودش را جدا از آن ها می بیند پس بهتر است تا حدی که می توانیم با صرف کم ترین هزینه ، برای شاد بودن و لذت بردن از زندگی خودمان و خانواده مان تلاش کنیم. هرکسی می تواند نسخه ی مربوط به زندگی خودش را بپیچد اما ما برای شما پیشنهاد هایی داریم که می توانید روز سه شنبه آنها را مطالعه کنید.شاد باشید و لذت ببرید.

منابع : سپیده دانایی و کتاب اوقات فراغت در اسلام