مادر ارجمند * اُمِّ فَرْوِة *(سلام الله علیها)

ازدواج به معنای وصلت دو جوان نیست بلکه وصلت دو خانواده مطرح است و چه بسا والدین نقش بسزا و مبرهنی در سازگاری و سعادت زندگی مشترک زوجین دارند. جلب رضایت والدین از مهمترین شروط لازم برای شروع زندگی مشترک  محسوب می شود.

«نیما می گوید: سه سال است دختری را دوست دارم که بسیار باوقار،با نجابت، خانم و اهل زندگی است، اما مادرم به شدت با ازدواج ما مخالفت می کند، جالب است بدانید تنها دلیل عدم رضایت مادرم آن است که این دختر را به لحاظ موقعیت اقتصادی و اجتماعی در سطح ما نمی بیند چرا که خانواده ایشان از سطح مالی پایینی برخوردارند و در پایین شهر سکونت دارند. بارها به خانواده دختر پیشنهاد داده ام که من خواهان دخترشان هستم، اجازه وصلت دهند اما نه دختر و نه خانواده اش رضایت نمی دهند و شرط ازدواج را جلب رضایت مادرم عنوان می کنند!»

تحقیقات نیز نشان داده است که عدم رضایت هر دو والدین درباره ازدواج فرزندانشان، باعث می شود 88 درصد زوج ها از رضایت زناشویی پایینی برخوردار باشند و  نظر منفی یکی از والدین درباره آینده ازدواج، تقریبا میزان رضایت را به 73 درصد می رساند این در حالی است که نظر مثبت والدین درباره ازدواج باعث می شود 85 درصد زوج ها سطح بالایی از رضایت را در ارتباطات خود نشان دهند.

به واقع، جوانان هم اذعان دارند که گوش دادن به تجارب و عقاید والدین بسیار سودمند است ، اگر چه ضروری نیست با همه عقاید آنان موافق باشند اما درک توصیه های مهم والدین در تصمیم گیری های مهمی چون ازدواج عاقلانه است. چه بسا بسیارند جوانان نادمی که  بعد از وصال به معشوقه شان، از مسیر رفته پشیمانند و احساس ندامت می کنند و روزی هزاران مرتبه خود را سرزنش می کنند که چرا به حرف والدین شان گوش ندادند و امروز، مجبورند بسوزند و بسازند و یا  مهر طلاق را یدک بکشند.

گاهی انتخاب عاقلانه است
امروزه  فضای سنتی ازدواج تا حد بسیاری تغییر کرده و اکثر جوانان، ترجیح می دهند،خود، راجع به ازدواج  تصمیم بگیرند و انتخاب گر شریک زندگی شان باشند، اگرچه  انصافا نیز، گاهی ملاک های سنجیده و واقعی تری هم برای ازدواج مطرح می کنند و بسیار منطقی تر و عاقلانه تر از والدین شان تفکر می کنند؛ اما با این حال، با توجه به فرهنگ کشور ما، عدم موافقت خانواده های یکی از طرفین بر ازدواج، زوج جوان را هم امروز و هم  در فرداها با مشکلاتی مواجه می سازد؛ تحمل سختی های  بسیار وصال از یک سو و قطع ارتباط با خانواده از سوی دیگر، باعث می شوند نه تنها  جوان بطور کاملا ناخودآگاه در ارتباط  با اطرافیانش دچار تنش شود بلکه تجربه احساسات نامساعدی چون اضطراب، استرس و احساس گناه بر زندگی شخصی و زناشویی وی نیز، اثرات منفی خواهد گذاشت.

پدر و مادر ها تا کجا نظر بدهند؟!
"تو باید با شخص مورد نظر ما ازدواج کنی"، " این فرد شایستگی، حضور در خانواده ما را ندارد"، تو حق نداری با فرد مورد نظرت به فلان دلیل ازدواج کنی"، " فرد انتخابی تو مورد پسند و علاقه من نیست" و...؛ جملات آشنایی هستند که هر پدر و مادری به هنگام مواجه با فرد انتخابی فرزندشان، آنها را بیان می کنند. آیا تا کنون به اثرات منفی این جملات، بر ذهن و روان فرزندانتان اندیشیده اید؟! نافرمانی و تضادورزی، ایجاد کینه و کدورت، فاصله گرفتن از یکدیگر از حداقل ترین اثرات  منفی این جملات بر فرزندان است. پس بر والدین واجب است، علیرغم عدم رضایت، همگام با درک شرایط احساسی و هیجانی فرزندشان، در گزینش کلمات و عبارات سخنانشان، حسن انتخاب داشته باشند و مطلبی بر زبان جاری نسازند که موجب سوختن دل عاشق فرزندشان شود. 

شما به عنوان والدین یک جوان، هرگز نباید به گونه ای رفتار کنید که فرزندتان احساس کند، هیچ اراده ای از خویش ندارد، به جرأت بپذیرید تصمیم گیرنده نهایی در امر ازدواج، فرزندتان است چه بسا ایشان مسئولیت یک عمر زندگی را در پیشرو دارد و بی گمان تنها کسی تا آخر بار این مسئولیت را به دوش می کشد که خود از ابتدا انتخاب گر است .

به واقع بهترین رفتار این است که به جای دخالت در کار فرزندتان، فضایی را ایجاد کنید که ایشان بتواند راجع به انتخاب و عواقب آن اندیشه کند؛ نظر موافق و یا مخالف خود را با ذکر دلایل مطرح نمایید اما در نهایت، تصمیم گیری و مسئولیت انتخاب را بر عهده فرزندتان بگذارید، به دیگر سخنان او سعی کنید تعصبات خود را کنار بگذارید و منطقی برخورد کنید، اگر شخص مورد نظر فرزندتان شرایط مورد نظر را دارد، او را بپذیرید و در شناخت هر چه بیشتر و عمیق تر آن فرد، یاری گر فرزندتان باشید، بی تردید همراهی شما با فرزندتان، دقت نظری را به همراه خواهد داشت که در صورت مواجهه با مشکلاتی در امر ازدواجشان، سریع تر می توانید اعلان خطر نمائید و بدون از بین رفتن حرمت ها و احترام فی مابین، فرزندتان را از ادامه مسیر منصرف گردانید.

جوانان، با مخالفت شدید والدین چه کنند؟
اگر مخالفت والدین تان جدی است و رضایت بر این امر را محال می دانید، با درایت پیش بروید؛ سعی کنید به جای قهر و جنگ  از در دوستی و صمیمیت وارد شوید. بی تردید جلب حمایت و اعتماد آنان، تضمین کننده سعادت آینده مهمترین انتخاب زندگی تان خواهد بود.

بهتر است احساسات لطیف و هیجانات موقت این دوران را کنار بگذارید و اندکی از موضع عقل هم به این موضوع توجه کنید؛ بدون پیش داوری و قضاوت نادرست از سخنان والدین تان، دل به حرفهایشان دهید و دلایل مخالفت هایشان را بشنوید چه بسا ممکن است شما مو ببیند و آنان پیچش مو! بی گمان همه پدرو مادرها سعادت و خوشبختی فرزندانشان را می خواهند و اگر امروز ساز ناسازگاری می نوازند قطعا دلیلی جز آزار و اذیت شما دارد، اگر چه شاید برخی از دلایل مخالفت، منطقی نباشد، اما قطعا بپذیرید ناآگاهی و عدم شناخت آنان  از مسائل روز، موجب اختلاف نظر است و لاغیر؛ بنابراین، برای مواجه با منطق والدین تان پیشنهاد می کنیم صحبت های آنان را با فرد معتمد، دلسوز، آگاه و مدبر درمیان بگذارید و نظرات آنها را هم بشنوید، اگر آنها نیز، هم عقیده والدین تان بودند، حتما در انتخاب و تصمیم خود تجدید نظری داشته باشید اما  در صورت موافقت آنان با نظر شما، صبر پیشه کنید و به کمک مشاوری امین در جهت جلب رضایت والدین تان گام بردارید، بی شک ، دیگران معتمد و امین، بیش از شما می توانند، فضای صحبت را بازتر کرده و دل والدین تان را بر این امر نرم کنند. 

اینجا حق دارید، خودتان تصمیم بگیرید
اگر چه دل کردن، کاری بس سخت و دشوار است، اما توصیه اکید ما بر این است که بدون رضایت والدین، هرگز تن به ازدواج ندهید، مگر آن که دلیل موجه ای بر انجام این امر داشته باشید. مثلا، اگر مادری صرفا به دلیل تنهایی خویش، اما و اگر های بسیاری  دارد و مانع از ازدواج جوانش می شود، در چنین مواقعی، جوان جایز است بدون توجه به سخنان مادر، برای ازدواج خویش تصمیم بگیرد، البته ناگفته نماند که بهتر است با رعایت تمامی جوانب احتیاط پیش برود و با مشورت گرفتن از ریش سفیدان و عاقلان از درستی تصمیم خویش مطمین شود.   

منبع: تبیان