مادر ارجمند * اُمِّ فَرْوِة *(سلام الله علیها)

شاید شما نخستین بار است که ازدواج می کنید اما طرف مقابلتان قبلا سابقه ازدواج داشته و از ازدواج پیشین خود، فرزندی هم دارد. در این شرایط باید چه کار کنید؟ آیا به خاطر حضور بچه قید ازدواج با فردی را که تا حد زیادی معیارهای شما را دارد می زنید یا این که وارد یک زندگی نسبتا نامتعارف می شوید؟ اگر جوابتان مثبت است یا هنوز تصمیم قطعی نگرفته اید با ما همراه باشید.

روانشناسان به این خانواده ها اصطلاحا «خانواده مخلوط» می گویند. خانواده هایی که اتفاقا احتمال چالش در آنها زیاد است اما اگر مدیریت خودتان و دیگران را بلد باشید، می توانید از پس آن برآیید.

نسبت به بچه چه حسی دارید؟
نخست لازم است احساس و نگرش خودتان را نسبت به بچه درنظر بگیرید، در این فرآیند با ٤ نوع احساس روبه رو هستیم:

١- احساس شما به صورت کلی نسبت به بچه ها؛ ٢- احساس شما نسبت به فرزند داشتن؛ ٣- احساس شما نسبت به سرپرستی فرزند شخص دیگر؛ ٤- احساس شما نسبت به فرزند شخصی که برای ازدواج انتخاب کرده اید.

کار سختی است و شاید با احساسات متناقضی روبه رو شوید؛ مثلا اگر نسبت به بچه به طورکلی و فرزندار شدن احساس خوبی دارید، اما نگرش مثبتی به سرپرستی فرزند شخص دیگر ندارید. اما در کل برای ازدواج با فردی دارای فرزند، باید نسبت به هر ٤ نوع احساس خود، نگرشی مثبت داشته باشید تا در آینده بتوانید به درستی زندگی مشترک خود را مدیریت کنید وگرنه ممکن است دچار اختلافات شدیدی با همسرتان که دارای فرزند است، شوید.

بچه نسبت به شما چه حسی دارد؟
زمانی که می خواهید با فردی دارای فرزند ازدواج کنید، این بسیار مهم است که بدانید آن فرزند نسبت به شما به عنوان جایگاه همسر والدش و ناپدری یا نامادری چه احساسی دارد. یعنی اگرچه شاید در حین زندگی مشترک با والد فرزند، به مرور ارتباط بهتری برقرار کنید، اما فرآیند بسیار سختی را باید طی کنید؛ زیرا آن فرزند شما را به رسمیت نخواهد شناخت. پس بهتر است پیش از شروع زندگی مشترک، از احساس فرزند همسر آینده تان نسبت به خودتان مطمئن شوید و اگر لازم شد زمانی را پیش از ازدواج برای بهبود رابطه با فرزند بگذارید.

ملاقات فرزندان طرف مقابل یکی از اولین قدم ها در شناخت بهتر طرف مقابل و جلب اعتماد است. اگر بچه حس خوبی به شما داشت و شما هم حس خوبی پیدا کردید، آن وقت می توانید به آینده ازدواج تان فکر کنید. در غیر این صورت، تقریبا زندگی شما دو نفر غیرممکن است چون همه چیز تحت تاثیر وجود فرزندخوانده شما قرار می گیرد.

باز هم بچه می خواهید؟
این یک بحث کاملا جدی است. همیشه این احتمال وجود دارد که همسرتان به اندازه ای که می خواسته بچه دار شده است. اگر شما هم قصد بچه دار شدن دارید، حتما باید در این مورد با هم صحبت کنید. ممکن است مجبور شوید آرزوی همیشگی داشتن دو یا ٣ بچه را به یک بچه کاهش دهید. بنابراین از ابتدا تکلیف این مسأله را مشخص کنید.

توانایی مدیریت مشکلات را دارید؟
بگذارید صریح بگوییم، موفقیت ازدواج شما با فردی فرزند دار، بستگی به نحوه ارتباط و تعامل شما با فرزندان او در طول زندگی دارد که اگر صحیح باشد زندگی شما نیز در آسایش خواهد بود و گرنه ممکن است در اثر بدی این ارتباط، زندگی زناشویی شما دچار مشکل بشود یا حتی مجبور به جدایی شوید.

زندگی با شخصی که فرزندی از رابطه قبلی خود دارد، چالش های خاص خود را می طلبد. چالش هایی مانند اختلاف و درگیری با فرزند؛ تحمل رابطه همسر با همسر قبلی اش؛ زیرا فرزند باعث ارتباطات مجدد این دو خواهد شد؛ کمبود وقت و فضاهای شخصی با همسر؛ زیرا همسرتان باید برای فرزندش وقت بگذارد؛ انتظارات معقول و غیرمعقول همسرتان نسبت به سرپرستی شما از فرزندش؛ و از همه مهم تر این که شما تنها فرد مورد علاقه همسرتان نیستید و در واقع عموما نفر اول زندگی او نخواهید بود.

شما می توانید این چالش ها را مدیریت کنید، به شرطی که آمادگی های لازم برای رویارویی با آنها را داشته باشید و البته می توانید از کمک مشاوران در این زمینه ها استفاده کنید، به شرط آن که ابتدا مبنا را بر حل این چالش ها گذاشته باشید.

باید بپذیرید که برای همسرتان، نیازهای کودکش در هر مرحله َای در اولویت قرار دارد. چون او خود را مسئول مستقیم آن بچه می داند و از سوی دیگر، بچه هم هیچ پناهی جز والدش ندارد. بنابراین همیشه اولین اولویت مرد یا زن بچه دار، بچه او خواهد بود.

توانایی طعنه شنیدن دارید؟
اگر ازدواج اولتان باشد که به احتمال زیاد با مخالفت های شدید خانواده و اطرافیان روبه رو خواهید شد که به هر شکلی ازجمله سرزنش و تهدید و دعوا، بخواهند شما را از ازدواج با فرد دارای فرزند منصرف کنند. طعنه، کنایه، تحقیر، تهدید، تمسخر، قضاوت نابه جا و عدم حمایت دیگران، شاید آن قدر توان فرسا باشد که به مرور شما را از پای درآورد. بنابراین خوب است از ابتدا نظر دیگران را درباره این ازدواج بدانید؛ مخصوصا خانواده خودتان. اما اگر مخالفت کردند، باید پی خیلی چیزها را به خود بمالید. اینجاست که نه تنها مدیریت، صبوری و پذیرش بچه از سوی شما بلکه از سوی خانواده تان هم مطرح است و باید همگی نگاهی عادلانه و منصفانه به همسر و فرزندی که دارد، داشته باشید. باید بتوانید حرف های ناگوار را بشنوید و از کنارش رد شوید و در عین حال، هیچ وقت از انتخابی که کرده اید پشیمان نشوید.

برگرفته از : تبیان