مادر ارجمند * اُمِّ فَرْوِة *(سلام الله علیها)

ایجاد تغییرات در فردی که دوستش داریم هم کار سختی است هم آسان! بسیاری از ما از خودمان می پرسیم که آیا وقتی کسی را دوست داریم باید به خاطر او تغییر کنم یا او را همین گونه که هست، بپذیرم؟ در واقع با پاسخ به این سوال می توانیم جواب قابل قبولی برای این دست سوالات بیابیم.

مسئله چیست؟
باید با خودتان صادق باشید و بدانید که چرا می خواهید طرف مقابلتان تغییر  کند؟ تغییر کند تا شما همینطور که هستید خوب جلوه کنید و مشکلی پیش نیاید؟! تغییر کند تا اعتبار خانوادگی و اجتماعی خودش بهتر شود؟ تغییر کند تا پیش خدا عزیزتر شود؟ تغییر کند تا شما بتوانید بیشتر فخر خوبی هایش را جلوی دیگران بفروشید؟ اگر صورت مسئله و خواست شما یک نیاز برای خود همسر آینده تان نباشد و عرف جامعه و دین، آن را بد نداند، اصلا صورت مسئله منصفانه ای ندارید که برای خودتان آن را دغدغه کنید.

تغییرات سلیقه ای یا شخصیتی
«من نامزدم را دوست دارم و او دوست دارد که من لباس های روشن تر بپوشم، موهایم را فلان مدل بزنم، فلان کفش را بیشتر بپوشم ... » می بینید که این ها در حوزه سلیقه های فردی است. وقتی کسی را دوست داریم به سلیقه های او هرچقدر توجه کنیم نشانه محبت است و قطعا در ازای این لطفی که به او می شود او نیز موظف است به سلیقه های من نیز احترام بگذارد و در ضمن باید مراقب باشد که با سلیقه های خود من را از کیستی ظاهری خودم اینقدری دور نکند که خودم را دیگر پیدا نکنم.

اما همه توقعاتی که از ما می رود در حد سلایق نیست. مثال های زیر را در نظر بگیرید:
اگر دیدید کسی به خاطر عشق به شما تغییر شدیدی کرده است منتظر باشید تا به شدت مثل اولش بشود!

دختری که از همسر یا نامزد خود توقع تغییر رشته تحصیلی دارد یا اخذ فوق لیسانس، عدم معاشرت با برادر خود، تغییر نوع حجاب... مردی که از نامزد یا همسر خود تقاضای مهاجرت به فلان شهر یا کشور به خاطر ازدواج و دوری از خانواده خود دارد...

مشخص است که این نوع تغییرات، جنسی متفاوت از سلایق دارد و در حد ارزش های فردی و حتی اعتقادی و... است. در این شرایط چه باید کرد؟

خودتان را بشناسید
مهم ترین قدم این است که ببینید خودتان کی هستید. تعیین کیستی خود مشخص می کند به چه نحو تغییر کنیم. آدم هایی که به خاطر دیگری تغییر می کنند بسیاری از مواقع از حد خود عبور می کنند و در جایی دیگر می برند. هر کس به مقداری می تواند از کیستی خود فاصله بگیرد و اگر دیدید کسی به خاطر عشق به شما تغییر شدیدی کرده است منتظر باشید تا به شدت مثل اولش بشود!

عشق آدم ها را تغییر می دهد؟
بله، عشق می تواند آدم ها را متحول کند اما بستگی به این دارد که در کدام فاز رابطه عاطفی باشیم. مثلا در فاز هیجانی تغییرات شدید هست اما پایدار خیلی نیست. در فاز صمیمیت و شناخت تغییرات واقعی تر است و قابل اعتمادتر است. عامل دوم که تعیین می کند عشق چقدر شما را تغییر می دهد، شخصیت شما است. حتما ما به خاطر دیگری تغییرات شخصیتی داریم. یعنی اشکالی ندارد کسی که برونگرا هست و نامزدی درونگرا دارد، تمرین کند خلوت بیشتری داشته باشد و سکوت های پویایی را در زندگی اش ایجاد کند یا همان فرد درونگرا بیشتر در بحث ها شرکت کند و مقدار سکوتش را کمتر کند. اما اگر توقع این باشد که چون من رادوست داری مثل من شلوغ باش و بشاش باش و توقعی گزافه است و معمولا ماندگار نیست.

این حرف ها را نزنید
بدترین رفتار و زشت ترین جمله ای که می توانید به نامزد یا همسر آینده تان بزنید و نشان دهید، این است که بگویید او را قبول ندارید و برای این که خوب باشد، باید شبیه شما یا آنچه شما می خواهید بشود. این حرف ها را هیچ وقت به طرف مقابلتان نزنید:

1- تو بدی و من خوب؛ باید تغییر کنی. خودتان را ملاک خوبی ها به او معرفی نکنید.
2- مقایسه با دیگران قدرت فکر و تغییر را از او می گیرد.
3- توقع تغییر سریع محال است. او یک شبه این نشده پس شما هم به او زمان دهید و مهربانانه شریک بهتر شدنش شوید.
4- نگویید که اینطوری دوستت ندارم یا قبولت ندارم.
5- طعنه، کنایه و تمسخر راه بدی برای تغییر و اصلاح همسرتان است پس خودتان را با او غریبه نکنید تا انگیزه بهتر شدن داشته باشد.
6- جلوی جمع اگر تذکری بدهید حتی اصلاح او در خلوت خودتان هم سخت تر می شود؛ این نکته را فراموش نکنید.

پس هر بار خواستید به تغییری در نامزدتان فکر کنید، بیندیشید که این تغییر از چه نوعی است. بعضی توقعاتی که از همسر یا نامزد خود داریم در حد سلایق جزئی است که اشکالی ندارد اعمال شود اما در مواردی که انتظارات عمیق تر و شخصیتی تر است؛ در این موارد باید دلایلی آورد و صبور بود و منافع این تغییرات را بازگو کرد. در ازای تغییراتی جزئی نیز او را تشویق کنید و در مجموع انتظار خود را تعدیل کنید.

اگر ازدواجی مستلزم تغییرات زیاد در شما یا خواستگارتان است، بیشتر تامل کنید. ادامه دادن این مسیر فرسایشی است.

منبع:تبیان