مادر ارجمند * اُمِّ فَرْوِة *(سلام الله علیها)

ازدواج مهمترین رخداد زندگی یک فرد است و اگر در هنگام انتخاب همسر دقت لازم صورت نگیرد و یا شتابزده عمل گردد ممکن است مسیر زندگی از جاده اصلی منحرف شده و به ناکجا آباد منتهی گردد.

در فرهنگ و رسوم جامعه ما بعد از مراسم خواستگاری و توافقات اولیه دورانی به عنوان نامزدی وجود دارد که از این دوران به عنوان زمانی برای درک، و شناخت بهتر زوجین از یکدیگر، خانواده ها،روحیات و... یاد می شود.

در بسیاری از موارد دیده شده است که زوج هایی که برای طلاق به دادگاه ها مراجعه کرده اند می گویند در دوران نامزدی متوجه وجود مشکل در رابطه شان شده اند، امّا به دلایلی آن را مطرح نکرده اند، دلایلی همچون تغییر دادن همسر بعد از ازدواج، رفتن آبرو و انگشت نما شدن، علاقه مندی بیش از حد، ترس از مطرح کردن مشکلات، بی اهمیت جلو دادن موضوع، و بسیاری دیگر از این نوع دلایل که اگر در همان دوران مطرح می گردید بسیاری از آنها با یک مشاوره ساده و یا همکاری و کمک بزرگترها و والدین قابل حل بود و تبدیل به معضلی برای ادامه زندگی آنها نمی گردید. در این دوران دختر و پسر باید تمام دقت و تلاش خود را در شناخت طرف مقابلشان داشته باشند و احساسی عمل نکنند. و در دوران نامزدی است که باید عقلانیت بر احساس غلبه داشته باشد.

توصیه می شود در دوران نامزدی با هر کدام از موارد زیر که برخورد داشتید به راحتی از آن نگذرید و مسئله را کاملا ً حلاجی کرده و در صورت لزوم از کمک مشاورین و خانواده ها استفاده نمایید.

- اعتیاد به مواد مخدر : ممکن است در طول دوران خواستگاری و تحقیقات قبل از ازدواج اعتیاد فرد مشخص نگردد و در دوران نامزدی با بیشتر شدن رابطه ها و طولانی شدن حضور افراد در کنار یکدیگر شما متوجه علائمی شوید که نشان دهنده وجود اعتیاد در همسر آینده شماست در این هنگام است که باید به صورت کاملاً منطقی عمل کرده و از این مسئله به سادگی عبور نکنید زیرا اعتیاد ریشه های زندگی مشترک را خواهد سوزاند.

- تند خویی : اگر متوجه شدید که تند خویی همسر آینده شما عصبی و غیر عادی است و فواصل زمانی بین آن کوتاه است و حتی در این زمانها به شما،خودش و یا دیگران آسیب می رساند دو مرحله را باید انجام دهید، در ابتدا اگر دچار تردید شده اید در مورد همسر آینده تان بیشتر تحقیق کنید و او را در دفعات مختلف بیازمایید و در مرحله دوم با یک روان پزشک مشورت نمایید زیرا این گونه اختلالات قابل درمان است ولی هیچگاه درمان را به بعد از ازدواج موکول نکنید.

- بددلی و سوء ظن : اگر نامزدتان بیش از حد در مورد ارتباطات شما می پرسد و از پاسخ شما قانع نمی شود، در مورد پوشش مناسب شما مدام تذکر می دهد و یا شما را بیش از حد کنترل می کند، از دیده بوسی و احوال پرسی شما با محارمتان ناراحت و دلخور می شود، می توانید مطمئن شوید که او دچار بیماری بددلی و سوء ظن است و اگر با او وارد زندگی مشترک شوید تا آخر عمر باید بسوزید و بسازید و یا اینکه در آخر از همسرتان جدا شوید.

- وابستگی : اگر به این نتیجه رسیدید که وابستگی شریک آینده زندگی شما به والدینش در حدّی است که استقلال فکری خود را از دست داده است این نشانه خوبی برای شروع زندگی مشترک نیست ولی اگر وابستگی در حد متعارف، مشورت و نظر خواهی از آنها باشد نمی تواند ایجاد مشکل نماید.

- سلطه جویی و استبداد: اگر همسر آینده شما برای نظرات و افکار دیگران علی الخصوص شما اهمیتی قائل نیست و حرف، حرف خودش است در این هنگام است که باید تردید کرده و تحقیقات خود را در این زمینه به وسیله همکاران، همکلاسی ها و دوستانش تکمیل کنید تا زمانی که تردیدتان برطرف شود و یا تصمیم عاقلانه ای در این زمان بگیرید.

- وسواس : وسواس یکی از معضلاتی است که زوجین قبل از شروع زندگی مشترک کمترین توجه را به آن نشان می دهند ولی متاسفانه یکی از مسائلی است که در صورت ازدواج بسیار آزار دهنده است و ممکن است زندگی مشترک را به جدایی بکشاند البته این نکته باید ذکر گردد که اختلال وسواس قابل درمان است ولی هیچگاه قبل از اقدام به درمان این مشکل و یا بهبود کامل همسر آینده تان زندگی مشترک را آغاز نکنید.
در پایان باید گفت دوران نامزدی دوران شناخت است پس از این دوران برای شناخت بهتر از یکدیگر استفاده نمایید و بدانید اگر مشکلی وجود دارد می توان آن را در همین دوران برطرف کرد و یا اگر مشکل قابل حل نیست نامزدی خود را برهم بزنید در این صورت شما شرایط بهتری خواهید داشت تا اینکه چندین سال از بهترین سال های جوانی خود را تباه کنید و در آخر مجبور به طلاق شوید.
منبع:تبیان