مادر ارجمند * اُمِّ فَرْوِة *(سلام الله علیها)

رسول گرامی اسلام (ص) می فرمایند: «هر کس می خواهد پاکیزه خدا را ملاقات کند، باید ازدواج کند.»

 به دلیل آنکه انسان موجودی با نیازهای طبیعی و در عین حال اجتماعی است، پدیده ازدواج قادر است بسیاری از نیازهای فردی و اجتماعی زن و مرد را در قالب ارتباطات جسمانی و جنسی، روانی- اجتماعی و دیگر قراردادهای عرفی و اجتماعی برآورده سازد. ازدواج در مقایسه با دیگر ارتباطات انسانی دامنه ای وسیع و گسترده تر دارد و دارای ابعاد زیستی، اقتصادی، عاطفی و نیز روانی- اجتماعی است.

باز هم رسول گرامی اسلام (ص) می فرمایند: «هیچ بنایی در اسلام بنیانگذاری نشده است که نزد خداوند محبوبتر از ازدواج باشد». این امر مهم در آغاز نیاز به مجموعه ای از آگاهی ها، اطلاعات و بینش هایی در جهت شناخت دختر و پسر از خود و طرف مقابل ازدواج دارد. و این شناخت نسبی در زمینه رشد عاطفی و رفتاری است. عدم شناخت و درک صحیح از یکدیگر موجب ناسازگاریهای خانواده می شود و حتی ممکن است به از هم پاشیدگی زندگی زناشویی بیانجامد.

چرا ازدواج کنیم؟

از نظر سنتی ازدواج وسیله ای بوده است که جامعه رفتار جنسی افراد را تنظیم می کرده است، تولید نسل و حفظ وضعیت اقتصادی واحد خانواده را ممکن می ساخته است.

دلایل اساسی دیگری که در جوامع امروز مطرح هستند عبارتند از:

الف- عشق و علاقه

ب- مصاحبت

ج- تامین انتظارات.

عشق و علاقه احساسات مثبتی است که زن و مرد پس از ازدواج نسبت به یکدیگر تجربه می کنند و همچنین به دلیل داشتن نیاز به مصاحبت، ازدواج می نمایند و یکدیگر را به خاطر آنچه که هستند می پذیرند. و زن و مرد باید بدانند چه انتظاراتی از خود، از همسر خویش و در مجموع از ازدواج دارند. هر اندازه این انتظارات واقع بینانه تر باشد، پایه های زندگی زناشویی مستحکم تر خواهد بود.

مهم ترین اهداف ازدواج نیل به آرامش و آسایش، تامین نیازهای جنسی، بقای نسل، تکمیل و تعامل فردی و اجتماعی، سلامت و امنیت فردی و اجتماعی و سرانجام تاثیر نیازهای روانی- اجتماعی می باشند.

- ازدواج عاملی است در رهایی فرد از تنهایی، محملی برای بیان و تسکین خاطر، ارائه دوستی و صمیمیت و مهر و محبت و در مجموع وسیله ای است برای آرامش و آسایش و تکمیل خود.

- یکی از نیرومندترین غرایز انسان، غریزه جنسی است که بر اثر ازدواج تامین این نیاز در مسیر طبیعی و سالم قرار می گیرد و علاوه بر این که این نیاز جسمانی تامین می شود، فرد از لحاظ روانی، ذهنی و اخلاقی نیز به آرامش می رسد.

- یکی دیگر از موضوعات بسیار مهم در امر ازدواج مساله تولید مثل و بقای نسل است که از اهداف اساسی ازدواج محسوب می شود و تولد انسانهایی که نیازمند تربیت و پرورش صحیح هستند در درون کانون گرم و سالم خانواده امکانپذیر است.

- هنگامی که فرد در کانون یک زندگی مشترک قرار می گیرد در سایه انس و الفت و محبت و روابط نزدیک و صمیمانه بیشتر احساس مسوولیت می کند، استقلال می یابد، زندگی خویش را هدفدار می کند و از ثمرات کسب و کار و تلاش خود در واحد خانواده نوبنیاد خویش بهره می گیرد.

- خانواده یک گروه و واحد اجتماعی است و دربرگیرنده بیشترین، عمیق ترین و اساسی ترین مناسبات انسانی می باشد. ازدواج و تاسیس کانون خانوادگی برای سلامت و امنیت و سعادت اجتماع سودمند و ضروری است.

- ازدواج فرد را از حالت خودمداری، اضطراب و احساس سلطه بر اشیاء اشخاص رها می کند و موجب بقای سلامت روان و تن و دوری از بسیاری از بیماری های جسمانی و روانی و انحرافات اجتماعی می شود.

مشورت، مشورت و باز هم مشورت

قدمی به بزرگی ازدواج نمی تواند بدون دقت و توجه و مشورت باشد. همان طور که خداوند متعال در سوره آل عمران آیه 159 می فرمایند: «در کارها مشورت کن، پس هنگامی که تصمیم گرفتی به خدا توکل کن. به درستی که خداوند توکل کنندگان را دوست می دارد.» اما برای این کار باید با چه کسی مشورت کنیم؟

در قدم اول حتما با پدر و مادر و افراد مورد اعتماد خود و خانواده تان مشورت کنید. نظر پدر و مادر و جلب رضایت آنها، استفاده از نگاه و تجربه شان بسیار مهم است. فراموش نکنید که آنها چندین سال بیش از شما زندگی کرده اند و تجربه برخورد با افراد بسیار متفاوت و متعددی را دارند. سرگذشت های زیادی را دیده و شنیده اند و مشورت با آنها حتی اگر تحصیلات و موقعیت اجتماعی شان از وضعیت فعلی شما کمتر باشد، باز هم کار ضروری و ارزشمندی است.

فرد طرف مشورت شما اگر از دوستان یا اقوام است، باید با تدبیر، بدون حب و بغض، موفق و با ایمان باشد. در چنین شرایطی می توانید به مشورت های او اعتماد کنید.

در درجه بعد، مشورت باید با مشاور آگاه و منصف و با تجربه صورت گیرد. مشاور ویژگی های شخصیتی شما دو نفر را می سنجد و بر اساس آنها می گوید که به درد یکدیگر می خورید یا نه. با هم خوشیخت خواهید شد یا نه و اگر موانعی در شخصیت هر کدام از شما وجود داشته باشد، کمک تان می کند تا آنها را برطرف کنید.

 استخاره کنیم یا نه؟

شما در صورتی می توانید در امر ازدواج به استخاره پناه ببرید که مراحل تفکر، بررسی، تحقیقات و مشورت بین جواب مثبت و منفی قطعی مردد باشید.

گاهی افراد در همان ابتدای امر ازدواج استخاره می کنند. این کار اشتباه است. چرا که هر نوع استخاره ای باید بعد از تفکر، تحقیق و مشورت صورت بگیرد. استخاره فقط وقتی جایز است که بعد از مشورت های بسیار هنوز در تردید باشید و بین دو موقعیت مساوی گرفتار شده باشید.

مقید به استخاره بودن ارزش نیست. اگر دختر و پسری از نظر اخلاق و دین و ملاک ها تفاهم دارند و نقاط مشترک فراوانی دارند دیگر احتیاجی به استخاره نیست. با مشورت با بزرگترها، مشاوران و صاحب نظران و با اتکا به قلب و دل خود می توانید تصمیم بگیرید. باز هم تکرار می کنیم که استخاره بعد از مراحل تفکر، تحقیق و مشورت جایز است.

منبع: ازدواج آسان، خانواده مطهر