دوست عزیز سلام
اگر چه عمل خود ارضایی را بعضی از دانشمندان غربی جزئی از رفلکسهای طبیعی بدن می شناسندو آن را به دفعات کم توصیه کرده اند – بعضی ابعاد جسمی را در نظر گرفته از آثار و مضرات مخرب و مرگباری که بر روح و روان و جسم می گذارد به طور جدی غفلت کرده اند- اما دین مبین اسلام به شدت  این عمل را مورد سرزنش و نکوهش قرار داده است.
خداوند در قرآن کریم می فرماید:
“هر کس از راهی، غیر از همسرش، شهوتش را دفع کند، از تجاوز کاران است”.       [ مؤمنون (۲۳) آیة ۷] یعنی از حکم الهی و انسانی تجاوز کرده است.
پیامبر اسلام در این باره می فرمایند:
“هر کس شهوتش را با دست ( و هر طریق دیگری غیر از مسیر طبیعی و ازدواج) دفع کند، مورد لعنت و نفرت خداوند است”.[ مستدرک، کتاب النکاح، ص ۵۷۰]
ازنظر مراجع تقلید نیز این عمل حرام و گناه می باشد .
لذابه شما و تمام کسانی که به این عمل مبتلا هستند توصیه می کنم هرچه زودتر توبه کرده دست از این عمل برداشته رو به سوی خدا بیاورند و از در رحمت و فضل او نا امید نگردند که خود بزرگترین گناهان است.
اما برای توبه در احادیث و روایات چندین نکته بیان شده که در اینجا به اختصار عرض می کنم :
 
پس از پیدا شدن حالت توبه و پشیمانی و ندامت از کارهای ناپسند، چند عمل سزاوار است:
    ۱ – سه روز روزه گرفتن؛
حضرت امام صادق(ع) می‏فرماید: “توبه نصوح که خداوند به آن امر فرموده، روزه گرفتن روز چهار شنبه، پنج شنبه و جمعه است”.
(وسائل الشیعه، باب ۸۸، کتاب چهارم، ح ۱)
    ۲ – غسل توبه؛
حضرت رضا(ع) به کسی که می‏خواست از گناه استماع غنا توبه کند، فرمود: “برخیز و غسل کن”. و پیامبر(ص) می‏فرماید: “نیست بنده‏ای که گناهی کند و هر اندازه که باشد، سپس پشیمان شود و توبه کند؛ مگر این که خداوند به عفو و آمرزش به او رجوع می‏فرماید. سپس [به آن شخص که می‏خواست توبه کند] فرمود: برخیز و غسل کن و برای خدا سجده نما”.
(مستدرک الوسائل،  ج ۱۲)
    ۳ – خواندن دو یا چهار رکعت نماز؛
 امام صادق(ع) می‏فرماید:”هر بنده‏ای که گناهی کرد، پس برخیزد و تحصیل طهارت کند (وضو بگیرد) و دو رکعت نماز بخواند و از خداوند طلب آمرزش نماید، بر خداست که توبه‏اش را بپذیرد”.
(وسائل الشیعه، باب ۸۶ کتاب جهاد)
    ۴ – استغفار و خواندن دعا ؛
استغفار و خواندن دعاهای توبه‏ای که از ائمه اطهار(ع) وارد شده است، خصوصاً دعاهای صحیفه سجادیه (به خصوص دعای ۳۱) و نیز مناجات خمسة عشر (بخصوص مناجات اول) و… باید هنگام خواندن دعا، معانی آنهارا متذکر باشد و سعی کند که حالش با گفتارش یکی باشد.
 
    ۵ – تکرار توبه و استغفار؛
 حضرت صادق(ع) می‏فرماید: “هرگاه بنده‏ای زیاد آمرزش جوید، نامه عملش بالا می‏رود، در حالی که می‏درخشد”.
 (کافی، کتاب دعا، باب استغفار)
    ۶ – در نظر گرفتن زمان مناسب برای استغفار؛
اختیار کردن وقت سحر برای استغفار (هر چند در هر وقتی که حالت توبه و دعا باشد، استغفار در آن وقت مطلوب و نافع است) ؛ لکن سحر اثر خاصی در پاک شدن از گناهان دارد و خداوند در چند جای قرآن مجید، به آن امر فرموده و استغفار کنندگان در سحر را مورد ثنای خود قرار داده است و آن را صفای اهل تقوا و بهشتیان می‏شمارد”.